Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Sefa Kocakalay

Sefa Kocakalay
@sefakckly
Kendi halinde
Şimdi kalbinize sorun: 'Bizim için iyi olan hazla zararlı hazzı nasıl ayırabiliriz?' Kırlara, bahçelere çıkın; öğreneceksiniz ki çiçeklerden bal toplamak arının hazzıdır; balını sunmak ise çiçeğin... Çünkü arıya göre çiçek yaşamın kaynağıdır. Ve çiçek için arı sevginin ulağıdır. Ve ikisi için ise, hazzın verilmesi ve alınması bir gereksinim ve bir vecddir... Hazlarmızda arılar ve çiçekler gibi olun..."
Reklam
Öğretmen Olmadan Öğrenmek
Eğer bir ebeveynseniz, öğrenmenin bütün gizemi çocuğunuzun hayatının ilk üç yılında gözlerinizin önünde aydınlığa kavuşur. Yeni doğan bir bebek konuşamaz, yürüyemez, nesneleri tanıyamaz ve hatta bir nesnenin ona bakmadığı zaman da var olmaya devam ettiğini anlayamaz. Ama aylar geçtikçe, küçüklü büyüklü aşamalarla, deneme-yanılma yoluyla ve büyük kavramsal sıçramalar kaydederek dünyanın nasıl işlediğini, insanların nasıl davrandığını ve nasıl iletişim kurulduğunu öğrenir. Çocuğun üçüncü yaş gününe kadar bütün bu öğrenme süreci, hayat boyu sürecek bir bilinç akışı, istikrarlı bir benlikte birleşir. Daha büyük çocuklar ve yetişkinler, geçmişteki şeyleri hatırlayarak zamanda yolculuk yapabilirler ama bunun bir sınırı vardır. Çocuk ve bebek halimizi yeniden ziyaret edip dünyaya yeni doğmuş bir bebeğin gözleriyle bakabilseydik, öğrenmeyle -hatta var oluşun kendisiyle- ilgili kafamızı karıştıran birçok şey ansızın aydınlanıverirdi. Ancak bu durumda, evrendeki en büyük gizem evrenin nasıl başladığı veya son bulduğu ya da hangi sonsuz küçük ilmeklerle örüldüğü değildir; küçük bir çocuğun zihninde neler olup bittiği, yaklaşık 500 gramlık gri renkli peltenin nasıl olup da bilincin yatağı olduğudur.
Sayfa 263 - PalomaKitabı okuyor
Bu gezegendeki tüm memeliler, yaşadıkları çevreyle doğal bir denge kuruyorlar. Ama siz insanlar öyle değilsiniz. Bir bölgeye yerleşiyorsunuz, tüm doğal kaynakları tüketene kadar çoğalıyorsunuz. Canlı kalabilmenizin tek yolu başka bir bölgeye yayılmak. Bu gezegende bu şekilde yaşamını sürdüren bir organizma daha var. Virüsler. İnsanlar hastalıktır. Bu gezegenin kanserleri. Sizler vebasınız. Ve bizler de bunların ilacıyız.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Bütün hayatımız boyunca beklediğimiz ve nereden geleceğini bilmediğimiz huzuru arıyoruz. Ve tükenmez huzur arayışımız hayatta kalmamızı sağlıyor. Aslında yalan söylüyorum. Ben hiçbir şey aramıyorum ve beklemiyorum. Sadece duruyorum. Kaçanı da durduruyorum. "Durun!" diyorum. "Gitmenize gerek yok. Onlar size gelirler."