Yazardan okuduğum ilk kitaptı. Kitabı çok beğendim. Yazar bu kitabı yazarken gözlem gücünü, karakterlerinin psikolojik tahlilerini çok iyi yansıtmıştı.Uzan zamandan sonra ismini hakkıyla veren bir kitaptı. İnsan okurken duygularına hakim olamıyor. Yazarın anlattığı her bir karakter sanki çevremizden birileri gibiydi . Romandaki insanların yaşadıklarını okuyunca insan kendi haline şükrediyor . Bu zamana kadar hep savaştaki kahramanlık veya savaş konusunda kitaplar okumuştum. Bu kitap ise okuduğum kitaplar arasında ilk defa savaşın ardında kalanların öyküsünü anlatmaktadır. Yazar, savaşta geride kalanların yaşadığı dramı çok güzel bir şekilde aktarmıştır. Yazar betimlemeleri, mekan tasvirlerini de çok güzel yapmışt. Vatan ve millet sevgisinin sorgulandığı,zengin çocuklarının savaştan kaçtığı fakir ailenin çocukların ise savaşa giderek şehit olduğu bir döngü. Buradan sonrası spoiler içerir.Kitabın konusuna gelecek olursak 1914 yılında 1. Dünya Savaşı sırasında Temel Çavuş ve eşi Şakire'nin çocuklarının acıklı öyküsü. Seferberlik ile önce Temel Çavuş,sonra oğlu Ali'nin savaşa gitmesi ile 6 çocuğu ile geride kalan Şakire'nin açlık ve hayatta kalma mücadelesi.Kitabı okurken o yoksulluğun getirmiş olduğu açlığı derinlere kadar hissediyor insan. İnsan kitabı okurken o savaş yıllarındaki yoksulluk,hayatta kalma mücadelesi,evlerinden, yurtlarından vazgeçmeyi birebir gözlemliyor. Tam bir hüzün kitabı . İnsan kitabı okurken
ağlayabiliyor.
