Ondan sonra o ne dedi ben ne söyledim bilmiyorum. Bilinmesi de gerekmiyor.Bazen, bazen mi ? Çoğu kez, bilmemek, bizi yaşıyor kılıyor herhalde. Yoksa; tam bir bilinçle kimi acılara dayanmak mümkün olmaz. Dayanıyor ve yaşıyor olduğumuza göre; biz bir şey bilmiyoruz, hem de hiç bir şey bilmiyoruz.
Bildiğimiz bir tek şey var: Rüyadayız. Hayat bir rüya. Ölünce uyanacağız. Bazılarımız, ömür ipliğini eğirip sonuna gelince uyanacak.Bazılarımız ömrünün bir yerinde, belki tam ortasında.
Ama bir gün muhakkak hepimiz uyanacağız. Gerçeğin ne olduğunu o zaman göreceğiz.
Ey kurşunlarla yerlere serilen
Al bayraklara sarılan yiğit!
Ey şehitoğlu şehit!
Ömrünün baharında,
Şehitler diyarında
Bir bahar sabahı
Zikrederken Allah'ı
Namertler sana,
Pusu kurdular...
Seni kahpece arkadan
Vurdular!
Bir bahar sabahı...
Osman Yüksel Serdengeçti...
İnsan canı acırken konuşamaz, ancak bağırabilir. Canının acısı geçince canının acısı hakkında konuşabilir.
Sayfa 10 - Motto Yayınları
Rüya. Hayat bir rüya. Rüya içinde rüya görüyoruz. Uyuyoruz, rüyadayız. Uyanıyoruz, yine rüyadayız. Artık nereye kadar uykuda rüyadayız, nereye kadar uyanık rüyadayız, onu da bilemiyoruz.
Sayfa 17 - Motto Yayınları
Hoşçakal anne...
Diyemeden...
Öpemeden...
Koklayamadan...
Doyamadan...
Gittim ama merak etme sen.
Bitmedim, bitiremezler.
#15temmuz
#Abdullahtayyipolçok
#Nihalolçok
Ey şehitoğlu şehit, isteme benden makber,
Sana ağuşunu* açmış duruyor peygamber.
*Kucak
Sayfa 46Kitabı okudu
Durumu öğrendiği anda Erol dışarı fırlıyor oğlu ben de geleceğim diyor köprüye gidiyorlar Erol askerleri ikna etmeye çalışıyor.
Bakıyor ki ikna olacakları yok oğlunu sağlam yere almak için uğraşıyor tam abdullah'a hamle yaptığı sırada Erolu vuruyorlar babasının düştüğünü gören Abdullah ona koşarken 2 zırh delici mermi ile çocuğu vuruyorlar.
Yatıp kalkarak ilerleyemiyoruz üzerimize ateş ediliyor yoğun ateş açıldı en yakınımda yere düşene yardım için koştum bir çevirdim ki Erol ağabey ve yanında oğlu Abdullah...
Sayfa 185Kitabı okudu