Yek yine eğildi:
-Yaşı karıştırmayın yüzbaşı beğ. Siz de kendinizden yirmi beş yaş küçük bir kıza aşık olabilirsiniz.
Pusat bu sözler üzerine öfkeli ve alaylı bir bakışla bakarken Yek, sözlerini şöyle bitirdi:
-Ve olacaksınız da...
Selim' in alaylı sesi çınladı:
-Sen ne cevhermişsin! Aşk ve felsefeden başka geleceği keşfetmek ilmine de mi vakıfsın? Bu hezeyanı hangi fal kitabında gördün? Yahut hangi Çingene karısından öğrendin?
Yek şaşılacak derecede ciddileşerek cevap verdi:
-Hiçbir fal kitabında okumadım.
-Ya nereden biliyorsun?
Yek, Selim Pusat' ın yüzündeki bütün istihza çizgilerini silen bir soğukkanlılıkla:
- Levh-i Mahfuz' da okumuştum! diye karşılık verdi.
Sayfa 105 - Ötüken
-İkimiz de iki bin yıl önce yaşadığımıza göre o zaman da tanışıyor muyduk?
Güntülü aynı esrarlı ses ve aynı büyük ciddiyetle cevap verdi:
-Elbette tanışıyorduk.
-Peki... Ben o zaman da bir subaydım. Ya siz neydiniz?
Güntülü yırtıcı pars bakışlarını Selim'e dikti. Onu ürperten hatta çıldırtan bir eda ile, Şaşkınlıktan başını döndüren bir soğukkanlılıkla cevap verdi:
-Ok atılamayanlardan biri...
Pusat için bir anda dünya karardı ve ondan sonra olup bitenleri artık hatırlayamadı.
Sayfa 141 - Ötüken
Selim Pusat o zaman çocukluğunda, gençliğinde ve daha sonra ana kalbine, ana şefkatine dair okuduğu yazıları, şiirleri dinlediği türküleri, atasözlerini hatırladı ve kainatta kendisini düşünen sadece anası olduğunu anlayarak ona karşı gösterdiği vefasızlıktan içi sızladı.
Sayfa 268 - Ötüken
Heybetli ses üçüncü defa sordu:
-Ne diyorsun Selim Pusat?
-Doğrudur!
-Bütün olanların ilk sebebi senin kıralcı oluşun mudur?
-Evet!..
-Bunu ilk günah diye kabul ediyor musun?
-Asla!
-Neden?
-Çünkü o muhteşem kıralları sen yarattın!
Sayfa 257 - Ötüken
-Hangi suçtan sanık olarak çağrılıyorum?
Adam o zamana kadar soğukkanlılığını muhafaza eden Pusat'ın kanını donduran cevabı büyük bir sükunetle verdi:
-Yasak aşktan!..
Ve öfkeyle bir adım atan Selim'i çileden çıkarırcasına sözlerini tamamladı:
-Hemen şimdi gideceğiz.
-Bu saatte mi?
-Evet, bu saatte ve benimle...
Selim birdenbire ürperdi. Çünkü polis mi, mübaşir mi olduğu anlaşılmayan adam, gece vakti kendisini garip bir mahkemeye çağıran adam o idi. Yani Yek!..
Sayfa 251 - Ötüken
Hüseyin Nihal Atsız
TAYMA:
“Kürşat’ın Sofrasında”
Atsızlığı nam eden yiğitlerim atlansın;
Kor taşıyan avuçlar,pas çözsün ,pusatlansın!
Yıkılsın Ergenekon;yurtlarım azatlansın!
Hainlere kargışlı,kahpe acun dar olsun!