Sen benim için denizin içindeki bir mercandın,
Suyumdun, aşımdın, başımın üstündeki çatımdın.
Güneştin; sıcağında kavrulduğum,
Yağmurdun; gözyaşlarımı gizleyen.
Neşemdin; saatlerce saklambaç oynayan çocukluğum,
Korkumdun; karne günü babamdan köşe bucak kaçtığım.
Kabuslarımdın; gece yarısı kan ter içinde uyanıp anamın kucağına sığındığım,
Okuduğum ilk şiirdin mesela, andımızdan sonra kürsüde,
Utancımdın; kara tahta önünde tek ayak üzerinde durduğum,
Gururumdun; elimde bayraklarla 29 Ekimi kutladığım.
Sen, akıllanmaz haylaz çocukluğum, büyüdüğümü anladığım ilk acım,
Yaşarken öldüğüm on yedi yaşımsın.
-
Aslı Mergen