İnsan susuyorsa kabullenmiştir. Belki de tükenmiştir...
Sevgi nasıl paylaşılınca güzelse acı da insanın kendisini anlayanla paylaşıldığı zaman güzeldir. Geçirmiyor ama hafifletiyor.
Düşenin hâlinden yalnızca düşen anlıyor. Diğerleri "anlıyorum" diyor, bir bakıyorsun ki bir tekme de onlar vuruyor.
Bilmeyeceksin... karşında öylece durmama rağmen bana sarılmadığın her an bin parçaya bölündüğümü...
Baktım ki verdiğim emekler boşa, ben de vazgeçmek zorunda kaldım...
Güzel seveni görmek için güzel bakmayı bilmek gerekirdi. Ancak beni sevmeni beklemek de kör birinden görmesini istemekti...
"Seni düşünmek güzel şey,
seni düşünmek ümitli şey.
Dünyanın en güzel sesinden,
en güzel şarkıyı dinlemek gibi bir şey..."
Mesafelerin yalnızca
Sayılardan ibaret olduğunu idrak etmeniz dileğiyle...
Sayfa 96Kitabı okudu
Necip Fazıl'ın şu sözünü her okuduğumda vicdanıma bir rahatlama gelir: "Sen çok sev de bırakıp giden yâr utansın."
Şimdi biraz da siz utanın. Biz size inandığımız kadar acıdık.
Şimdi biraz da bizi yok ettiğiniz için siz acıyın.
Sözünde durmayan insanın karakterinden de şüphe ederim ben.
O yüzden sözünde durmayan insanları hayatınızdan çıkarın.
Temizlik her zaman iyidir. Ne de olsa imandan gelir.
Sayfa 135Kitabı okudu
Bazen ilklere geç kalınır.
Unutmayın,
İlacı olmayan tek sancı geç kalmışlıktır.
Sayfa 99 - OlimposKitabı okudu
Sizin renginiz belli olsun,
gerisini bukalemun olanlar düşünsün.
Sayfa 142Kitabı okudu