Kalbinizi veremeyeceğiniz insanlara umut vermeyin.
Papatyaların bilmediği bişey var,sevmek kavuşmaya yetmiyor...
Ve ben en çok keman olmak
isterdim sana.
Boynundaki kokunun üzerime
sinmesini isterdim,
seni sevdiğimi insanlara
anlatırken.
İnsanı da zaten her zaman bu üç şey yaralıyormuş: Sandığı, yanıldığı ve yaralandığı...
Bizim ayıbımız da güvenmek olsun.
Yine olsa yine güveniriz
Sayfa 12Kitabı okudu
Kırdığının farkında olmayan insanlara iki çift lafım var; gün gelecek sizde kırılacaksınız. Hem de tam bizi kırdığınız yerden...
Sayfa 69Kitabı okudu
Oysa ben sar diye açmıştım sana yaralarımı. Biraz daha kanat diye değil.
Sayfa 74Kitabı okudu
Canımızdan çok sevdiklerimiz acıtmadı mı zaten hep canımızı?
Sayfa 30Kitabı okudu
Bir insana tutamayacağınız sözler vermeyin.
Sayfa 135Kitabı okudu
Son cümlesi, “Sana güvenmiştim” olan bir aşkta hayal kırıklığı unutulmaz .
Sayfa 113Kitabı okudu