Bir nedeni yok. Yalnızca öptüm.
Dudaklarım gerisin geriye çekildi; ağdalı bir sıvının ağır ağır örttüğü, korkunun biçim kazanıp ayağa kalktığı ve ‘hey bana bir şeyler söylemenin vakti geldi’ dediği zamanlarda bekledim seni; gözlerimi kapadım. Bekledim. Beklerken, özlemenin hangi geçitleri geçilmez kıldığını, hangi duyguların insanı hayata kazandırdığını, basite indirgenmiş
🍃”Gidiyorum, karanlıkla sessizliğin birleştiği yere..Koca koca adımlar atıyorum,çabalıyorum..Bulamıyorum, çırpındıkça arkaya bakamıyorum..Korkuyorum yalnız bıraktılar bu çamurlu yolda..Gözlerimdeki yaşlar karanlığa karışıyor..Sessizlik ise soluğumu kesiyor..Korkuyorum, acı çekiyorum,parçalanıyorum..Batıyorum uğraştıkça,sırf yalnız kalmasın diye kendimi unutuyorum..O, oluyorum benden önemli o,tanımıyorum ama o,oluyorum..”O, ben,sen,biz,siz, o ve onlar herşey..Kimse, hiçbirşey, hiçlik, sonbahar,ilkbahar ve çukur..”O” işte o dediğimiz o bir adı yok..Gölge gibi etrafa yayılmış..”
Yalnızlık sarar dört bir yanını adımını atacak yerin kalmayana dek
Kendine gelene dek, gelmezsen ölene dek bir eksik tadacaksın
Ve bu eksikle yaşayacaksın bir şekilde
Kendine gelene dek, aynada her Allah'ın günü başka bir yüze bakacaksın
Ama bir kez olsun "Bu ben miyim" diye sormayacaksın, avutacaksın kendini
Umutlarından eksiltip hayallerinden soyutlayacaksın sen bildiğini
Bırakacaksın artık zamana, sarılacaksın yalnızlığına
Çıkaracaksın hayatından sana zarar veren herkesi, her şeyi
Ama önce sen bildiğini sonra sana acı söyleyen dostu, seni bu hale getiren sevgiliyi
Savaşacaksın sessizliğinle, içinde fırtınalar koparken soğukkanlılığını nasıl koruyabilirsin ki ?
E hadi ama sıkma artık kendini, utanmanın ne alemi var
Bağır bağırabildiğin kadar, dağıt bulunduğun yeri
Teselli etmeye çalışmasınlar artık seni, bırak böyle kabullensinler
Sen kendini bu şekilde kabullenmedikten sonra başka kime söz geçirebilirsin ki ?..
bir gün gelir de unuturmuş insan
en sevdiği hatıraları bile
bari sen her gece yorgun sesiyle
saat 12yi vurduğu zaman
beni beni unutma
Çünkü ben her gece bu saatlerde
seni yaşar ve seni düşünürüm
youtu.be/ITDkDgZFRGU
Ne kötüdür insanın aklıyla, yüreği arasında çaresiz kalması..
Ne kötüdür an kadar yakın,
Bir asır kadar uzak olması..
Ve bilir misin:
Ne acıdır insanın bildiğini anlatamaması
“Ben” deyip susması,
“Sen” deyip ağlamaklı kalması..
25.04.2024
Bu dünya, senden olmayanlarla hoştur. Onların sana verdiği ilimlerle, kıymetlerle, gönüllerle hoştur. Sadece senin gibiler değil, senden olmayan da çok yaşasın ki sende yaşa. Hele bir de onun gözüyle gör şu fani dünyayı. Herkes beyaz olsa o zaman beyazı fark edemezsin ki. Ve yahut da siyah. Beyaz en güzel siyahta belli eder kendini. Beni ben yapan yegane şey benden olmayandır. O yoksa sen de yoksun. Ne anlamın kalır ne rengin belli olur, ne de tadın."
. . .
ŞİİR-MİİR
K/aralamalar
(Not: Mükerrer kayıtlar, sâir hata ve düzenlemeler bir ara yapılacaktır inşallah, diyelim... Bu hususta okurlardan özür dileriz...)
bugün babalar günüymüş.
Nasıl bir baba olurdun kim bilir?..
Kızıyla evcilik oğluyla askercilik oynayan bir baba.
Gözyaşlarına dayanamayıp bağrına basan bir baba.
Evin gerçekten de çatısı olan bir baba.
Sessiz hükümdar ama dünyanın en iyi niyetli hükümdarı olan bir baba.
Okuldan gelirken pembe çanta taşıyan bir baba.
Onlarla kitap okuyan ve güldürmeye çalışan bir baba.
Sınavlarında okula girmeden en son sarılınılan bir baba.
Şakalaşan bir baba.
Destekçilerin alâsı.
Şefkat dolu bir baba.
Damat olurken kıvanç dolu gözlerle bakan
Kırmızı kuşak bağlarken için için ağlayan bir baba.
Sen Mela ne güzel baba olurdun.
Hem bana bile baba olurdun.
Ah baba!
Seni hiçbir zaman anlamak istemedim ben.
Çünkü anlayınca kendi üzüntümü hep unuturdum.
Ama ciğerim yanıyor şefkatle sarılmayan bir baba olmayinca.
Benim öpülecek elim kalmadı Mela.
Ben seni çok özledim.
Umarım senin kızın hiçbir zaman bu eksikliği hissetmez..
Bir hiç için
Ne de boş geçirmişiz dakikalarımızı hiç haketmeyen birisine. Hiç hatırlamayacak birisini aylarca kalbinde tutmaya, ve hiç dönüp arkasına bile bakmayanlar için ne de çok yollarını gözlemişiz. Oysa ki dakika yıllar gibi gelirken çokça umutlandık, bir saniye bile düşünmeyenler için. Ne de çok şey istemişiz hiç sevmeyecek birisi için. Ne de çok dakika harcamışız hiç arkasına dönüp bakmayacak birisi için. Ne de çok beklemişiz hiç gelmeyecek birisini. Hiç gelmeyecek birisi. Yolda geçerken gelen parfüm kokusunda hatırlanacak kadar bile düşünülmemişiz. Bir şarkının, bir kaldırımın, bir tanıdık sesin, bir dakikanın ortasında bile hatırlanamamışız. Ben varmışım biz yokmuşuz. Aslında ben hiç yokmuşum sadece biraz fazla içmişim. Hiç gelmeyecek birisi için. Zaten ne geliyorsa bu içinler için geliyor. İçin için yokmuşuz. Kimse için yokmuşuz ne sen ne de sen için.