Erdeme bağlı kalmak yüce kurbanlık! Adaam sen de! Herkes erdeme inanıyor, ama kim erdemli ki? Bütün halklar özgürlüğe tapıyor; ama yeryüzünün neresinde özgür halk var?
Ağlasam sesimi duyar mısınız,
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Gözyaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Kelimelerinse kifayetsiz olduğunu
Bu derde düşmeden önce.
Bir yer var, biliyorum;
Her şeyi söylemek mümkün;
Epeyce yaklaşmışım, duyuyorum;
Anlatamıyorum.
Eskisi kadar özlemiyorum seni,
Ve ağlamıyorum olduk olmadık zamanlarda.. Adının geçtiği cümlelerde, gözlerim dolmuyor.. Yokluğunun takvimini tutmuyorum artık.
Biraz yorgunum..
Biraz kırgın..
Biraz da kirletti sensizlik beni!
Nasıl iyi olunur henüz öğrenemedim ama "İyiyimler" yamaladım dilime.
Tedirginim aslında, seni unutuyor olmak,
Hafızamı milyon kez zorlamama rağmen yüzünü
hatırlayamamak korkutuyor beni..
Gel diye beklemiyorum artık,
Hatta istemiyorum gelmeni..
Nasıl olduğun konusunda ufacık bir merak yok içimde.
Arasıra geliyorsun aklıma, banane diyorum
Benim derdim yeter bana banane! Alıştım mı yokluğuna?
Vaz mı geçiyorum, varlığından?
Tedirginim aslında,
Ya başkasını seversem?
İnan o zaman seni hayatım boyunca affetmem..
"Şimdi kalkacağım ve kendi yoluma gideceğim. Bu dünya bana yaslanacak bir dağ, yaşanacak bir hayat borçlu diye oturup yas tutmayacağım. Sırt da benim dağ da benim.”
Zamanla nasıl değişiyor insan!
Hangi resmime baksam ben değilim.
Nerde o günler, o şevk o heyecan?
Bu güler yüzlü adam ben değilim;
Yalandır kagyısız olduğum yalan.
Hayal meyal şeylerden ilk aşkımız;
Hâtırası bile yabancı gelir.
Hayata beraber başladığımız
Dostlarla da yollar ayrıldı bir bir;
Gittikçe artıyor yalnızlığımız.
Gökyüzünün başka rengi de varmış!
Geç farkettim taşın sert olduğunu.
Su insanı boğar, ateş yakarmış!
Her doğan günün bir dert olduğunu
İnsan bu yaşa gelince anlarmış.
"Bana tutku verecek herhangi bir şeye veya kimseye artık rastlamayacağımı biliyorum. Birisini sevmeye kalkışmak, önemli bir işe girişmek gibidir, bilirsin. Enerji, kendini veriş ve körlük ister. Hatta başlangıçta bir uçurumdan atlamak gerekir. Düşünmeye kalkarsa atlayamaz insan ve ben artık atlamayacağımı biliyorum."
hiç beklenmedik anda gelecek güzel bir şeyin hayatımı değiştirip devranı döndürmesini bekliyorum çünkü çabanın her türlüsünü sarf ettim benlik bir konu yok belli ki