Şenay Dikyol
@senaydikyol
129 okur puanı
Nisan 2020 tarihinde katıldı
Onunla mutlu olabileceğine inanıyordu, artık bir araya gelmeleri imkansız göründüğü halde.
Sayfa 314Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Dünyayı tanıdıkça hoşnutsuzluğum daha da artıyor.
Sayfa 141Kitabı okudu
"Aynı kitapları okumadığımıza eminim, aynı duygularla okumadığımıza da eminim."
Sayfa 97Kitabı okudu
"ben de gururunu kolayca affedebilirdim, benim gururumu yaralamasaydı."
Sayfa 20Kitabı okudu
"Mizah, dünyamızı gülünç olmaktan kurtarır."
Sayfa 207 - Nesin YayıneviKitabı okudu
İster kadın ister erkek olalım, kendi kendimizden memnunsak, şanslıyız demektir.
Sayfa 77 - Nesin YayıneviKitabı okudu
- Çocuklar, ben anladım bu vicdan azabı denilen şeyi. Hiçkimse kendisininkini hatırlamıyor. Herkes başkalarının çekmesi gereken vicdan azabını biliyor.
Sayfa 65 - Nesin YayıneviKitabı okudu
Madem dans etmenin zevkini tadamıyordum, yaratmanın coşkusunu yaşayabilirdim.
Sayfa 179Kitabı okudu
Onlara rahatlıkla acıyabilirdim, çok küçük ve umutsuzdular. Korkuyorlardı. Bu yüzden başkalarına bağımlıydılar. Ama bunu yapamadım. Çünkü acıyan bir bakışın bir zamanlar canımı ne kadar acıttığını hatırlayabiliyordum. Acımak yerine, sempati ve yakınlık duymaya, hatta garip yüzlerinin ve gergin vücutlarının arkasında yatan gerçek kişiliklerini görmeye ve hissetmeye çalıştım.
Sayfa 134Kitabı okudu
İçimin çekildiğini hissediyordum; bulamayacağım bir şeyi arıyor, tutamayacağım bir şeye uzanıyor gibiydim.
Sayfa 103Kitabı okudu
Hayatımda yeni bir gün diye bir şey yoktu, her gün bir öncekinin tekrarıydı, hiçbir değişiklik ya da değişiklik umudu söz konusu değildi.
Sayfa 88Kitabı okudu