Gözlerindeki şiirler kadar süslü cümleler kuramam
Bakışlarındaki ahenk kadar renklerim yok benim
Belki saç telini savuran rüzgar bile olamam
Ama sevebilirim seni
Tüm güzelliklerinle,acılarınla,dertlerinle
Sonsuza dek,gerçekten sevebilirim...
Ufak bir hatırlatma..
Allah yorgun olduğunu biliyor..
Kalbinin ne kadar ağırlaştığını,
düşüncelerini, kaygılarını..
Aynı soruyu sürekli soruyorsun
kendine" benim derdim ne zaman
bitecek ya Rab..? Ne zaman
kolaylık olacak? " ve O'nun sözü
geliyor akla. " Her zorluktan sonra.. "
O zaman tutun o güzel umuduna.
Kalbindeki duaları O'na iletmeye
devam et. Çünkü sen O'nu hatırladığın,
sürece O seni bırakmayacak.
Sen O'nu bıraksan dahi O seni
bırakmaz ve unutma sana şah
damarından daha yakın... 🤍
Ruhlarımızın oluşturduğu bir ütopyadayız.
Bu cennette, ikimiz, sadece ikimiz varız.
Baharın rengarenk açan tüm çiçekleri bir arada,
Etrafımızda, havada uçuşan dallar, kuru yapraklar var.
Güzelliğinle kaplı, aşkınla büyüleyen bir cennetteyiz.
Sen kraliçesin, bende şövalyeyim.
Yüzün bir sanat eserinin en güzel haliyken,
Ben çok sevdiğim cennetinde,
Cuma'nın hutbesi bu kadar!
İstanbul 'dayken babam peygamberden kalan mirası görmeye gidecekti...
Ben haca bile gitmem bu şartlarda....
İşim olmaz dedim...
Seni bilmem baba dedim...
Bu beni bağlar beni ilgilendirir dedim...
Ancak bana tepeden aşağı kaya çekeceksin de...
Onu yaparım...
Senin dinin sana benim dinim bana...
Herkes işine baksın...
Benim acım senin mutluluğundan daha küçük değil buna inan..
Benim vazgeçemeyişlerim senin geri dönmeyişlerinden daha kolay değil.. Benim seni özleyişlerim senin aklına bile gelmeyişlerimden daha az değil sende biliyorsun.. Benim seni unutamayışım senin benim adımı anmayışımdan daha delikanlıca değil işte, Daha aciz, daha savunmasız.. Eğer buysa senin dediğin, beni anlamıyorsun, kendini benim yerime koymuyorsun’dan kastın buysa eğer, sen gel benim gözümle bak kendine, Onunla tanış. Memnun olabilecek misin? Benim yüreğimden bak yüreğine, Kolay vazgeçebilecek misin? Benim yaşadıklarımı yaşat kendine, Dediğin kadar kolay unutabilecek misin?
Yeter ki gel,
Kendini yanıma değil yerime koysan da bana yeter...
SEN BENDEN HİÇ GİTME
Sen benden hiç gitme.
Kalbim seninle atıyor,
Gözlerinde kaybolup, aşkınla büyüyorum.
Güneş doğar, batarken seninle parlıyor,
Seninle her an, her solukta aşkımı yaşıyorum.Sen benden hiç gitme.
Yıldızlar seninle parlıyor,
Gecenin sessizliğinde seninle rüyalara dalıyorum.
Seninle her an, her dokunuşumda aşk buluyor,
Kalbim seninle doluyor, sevginle
Eskisi kadar özlemiyorum seni,
Ve ağlamıyorum olduk olmadık zamanlarda..
Adının geçtiği cümlelerde, gözlerim dolmuyor..
Yokluğunun takvimini tutmuyorum artık.
Biraz yorgunum..
Biraz kırgın..
Biraz da kirletti sensizlik beni!
Nasıl iyi olunur henüz öğrenemedim ama
“İyiyimler” yamaladım dilime.
Tedirginim aslında, seni unutuyor olmak,
Hafızamı milyon kez zorlamama rağmen yüzünü hatırlayamamak korkutuyor beni..
Gel diye beklemiyorum artık,
Hatta istemiyorum gelmeni..
Nasıl olduğun konusunda ufacık bir merak yok içimde.
Arasıra geliyorsun aklıma, banane diyorum
Benim derdim yeter bana banane!
Alıştım mı yokluğuna?
Vaz mı geçiyorum, varlığından?
Tedirginim aslında,
Ya başkasını seversem?
İnan o zaman seni hayatım boyunca affetmem..
Özdemir Asaf
25.04.2024
Elveda deme sırası bende. Hazırım. Seni kaybetmek belki de yaşadığım en zor sınav. Normalde seni bulmaya gelirdim, seni dinlemek için beklerdim, senden biraz güç alırdım. Ama şimdi ilerlememe yardım edecek sadece hatıraların var. Kimse senin yerini dolduramayacak gibi cümleler kurmayacağım, yokluğun benim için yokluk. Ne kadar sevsem de seni sevdiğim gibi unuturum da. Yaşanılan her şeyin her şeye rağmen ne kadar güzel olduğunun bir simgesi. Bu yüzden, bu derin yarayı besleyeceğim seni özleyeceğim, hatta şimdiden özledim. Senden uzak hayat anlamını yitiriyor bana boş ve adaletsiz geliyor ama topallayarak da olsa kalbimi iyileştirip yaşamaya devam edeceğim. Çünkü her şeye rağmen, üflediğin kıvılcım bende parlamaya devam ediyor.
Dün yoktun, bu sabah geldin, akşamına gidiyorsun ve benim hala yarınlarım var.
Elveda güzel sevdiğim insan...
24.04.2024
Çok geceler geçirdim kimsesiz başıma. Çok sevdiğim yağmurun altında ısnlanmak istemediğim geceler oldu benim. Yağmur yağdığında giyecek tek bir kıyafetim olsa da yağmurda ıslatıp ıslak giymeye razıydım ben. Yağmur yağdığında gözyaşlarımı gizliden gizliye akıtıp toprağa karıştırıyordum. Gizli ağlardım seninleyken de sensizleyken de. Yanında ağladım
"Umutsuz seviyorum.
Yarınsız seviyorum.
Anlıyor musun?
Beklentisiz.
Yani gelme...
Yani ben zaten hiç unutmuyorum seni.
Bu yüzden hatırlatma bana kendini...
Benim seni hiç unutmuyor olmam da kişisel çünkü.
Parmak izim kadar kişisel.
Seni seviyor olmam kadar kişisel.
İnançlarım kadar kişisel...
Seni barındırmıyor.
Seni ilgilendirmiyor...
Orada bir yerdesin.
Hâlâ orada bir yerde beni sevmiyorsun.
Ki zaten ben inanıyorum ki çilekli pasta da sevmiyor beni, ben onu severek yiyiyorum.
Umursamadan yiyiyorum.
Onu yerken beni sevip sevmediği umrumda olmuyor.
Böyle bir şey seni seviyor olmak..."
“Aşk bu” dediler…
Yazmadım seni daha,
Sevmeğe ayırdım tüm zamanları.
Yazmaya bu yüzden vaktim olmadı.
Ben düşünmeğe başlayınca seni
Ki, bu bir önceki düşünmenin sonundan
Çok öncedir,
İnan ki, dağlar, taşlar,
İnan ki, bulutlar, yağmur ve kar,
Toprakla su ve gökyüzü,
Güneş, ay ve yıldızlar,
Onlar da benimle birlikte
Ve onlar da benim kadar seni düşünürler.
Benim kadar diyemem ama,
Yemin ederim, onlar da seni özler.
Hep dalgınım bu günlerde.
Saati cezveye koyup yumurta tutuyorum.
Bir gün takvime bakmasam yılı unutuyorum.
Aklım başıma gelmiyor,
Başıma çarpmadan dallar.
Yolda yürürken dalıp, dalıp gidiyorum.
“Nisana kaç var?” diyorum
Saat sorarken.
Hiç böyle olmamıştım.
Bilenlere sordum,
“Aşk bu” dediler…🤍 / 
Yıldız Kenter
ANNEYİ ÖLDÜRMEK SURETİYLE KARISINA DERS VERMEK
Qingshan komününde dört kişilik bir aile yaşıyordu: Anne Wang, oğul Wang, karısı Tarçın Çiçeği ve küçük oğulları.
Bay Wang, bölgenin tarım makineleri fabrikasında çalışıyordu. Anne Wang ile gelini Tarçın çiçeği arasındaki ilişkiler, havadaki pozitif ve negatif elektrik yükleri arasındaki ilişkiye benziyordu.
Bir araya geldiklerinde şimşekler
Seni arıyorum..
Desem ki..
Desem ki vakitlerden bir nisan akşamıdır,
Rüzgarların en ferahlatıcısı senden esiyor,
Sende seyrediyorum denizlerin en mavisini.
Ormanların en kuytusunu sende gezmekteyim,
Senden kopardım çiçeklerin en solmazını.
Toprakların en bereketlisini sende sürdüm,
Sende tattım yemişlerin cümlesini.
Desem ki sen benim için,
Hava kadar