Seni suçlamıyorum sevgilim , hayır , seni suçlamıyorum.Bagışla beni lütfen . şayet kalemimin mürekkebine bazen bir damla acı karışıyorsa , bağışla beni.
Seni suçlamıyorum sevgilim, hayır, seni suçlamıyorum. Bağışla beni lütfen, şayet kalemimin mürekkebine bazen bir damla acı karışıyorsa, bağışla beni, çünkü evladım, bizim çocuğumuz hemen şuracıkta, titreyen mumların altında ölü yatıyor.
Sayfa 53 - venedik yayınları
Seni suçlamıyorum sevgilim, hayır, seni suçlamıyorum. Bağışla beni, kalemimin mürekkebine arada sırada bir damla acı karışıyorsa, bağışla beni.
"Seni suçlamıyorum sevgilim hayır suçlamıyorum"
Kitabı özetleyen cümle bu olsa gerek!
“Hayır, sevgilim, seni suçlamıyorum.”
Seni suçlamıyorum sevgilim, hayır, seni suçlamıyorum. Bağışla beni, eğer kalemimin mürekkebine arada sırada bir damla acı karışıyorsa, evet, bağışla…