Bir gün çok uzaklardan gelen bir gözyaşında gördüm seni; uyuduğun ülkeden, acı çektiğin yerden, saklandığın yerden aşkı tanıdım. Seni sevdiğimi biliyordum. Ben de biliyordum aşkın tüm acısını bir gözyaşında, bir saniyede. O an karar verdim seninle Barcelona'da evlenmeye.
Sayfa 8Kitabı okudu
FİRUZE
—bilmeyenler seni ne anlasın
Firuze Sen hayal ustu bir kadınsın—
Gün doğar
Gece aydınlığa karışır
Saçlarını umut gibi
Yaralı yüreğinle toplarsın
Hayata her gün bir adım
Suat, sensiz yaşayabilirim sanmıştım ama yaşayamadım. Günler, aylar, yıllar geçti. Unutmaya çalıştıkça hatırladıklarıma daha beter battım. Yeni bir hayat hayaline, mutluluk ihtimaline tutunmaya uğraştım ama sensiz her şey yarım kaldı, ben yarım kaldım. İnsan birini özlemeye görsün, özlenenin sureti inatçı nir hayalet gibi yakasına yapışıyor. Atılan her adımda, alınan her solukta sinsice kendisini hatırlatıyor. O zaman özlediğine dair tüm hatırları bir bir temize çekiyor kişi ve en çok onların arasına yenilerini katamayacağına üzülüyor. Galiba hatıraları böylesine kederli yapan onları çoğaltamayacağımzı bilmek. Ayrıldığımız günden beri çok şey yaşandı. Payıma düşenleri seninle paylaşamamak korkunç bir azaptı. Şimdi bu gecikmiş mahcup mektubu çok uzaklardan yazıyorum, akıp giden zamanın öfkeni özleme çevirdiğini umarak. Geçmişi tamiri değil ama mutlu bir geleceğin hayalini kurarak. Sana beni affet demeyeceğim sadece bir zamanlar beni nasıl sevdiğini, ne kadar yakın olduğumuzu hatırla. Gidişimi ya da kalışımı değil birlikte geçirdiğimiz günleri düşün. Hani nasılsa öyleydik ya bölünmemiş parlak bir elma…Biliyorum beni kolay affetmezsin ama belki tüm yaşananlara rağmen yeniden sevmeyi deneyebilirsin. Belki yeniden konuşursun benimle, beni yeniden dinlersin. Bil ki aramızdaki kuvvetli bağ derin sevgidir yarımlarımızı tam yapacak olan. Nolur yeniden tamamla beni ve bölündüğün yerden benimle tamamlan.
Geceler kurşun gibi iner üstüme birden
Hayalin çıkıp gelir uzaklardan karşıma
Sonra yorgun yüreğimi bir kara sevda tutar
Ama sen duymazsın duyduğumu, ah
Ne bir türkü söylersin gizlice, ağlayarak
Ne her akşam içinde bir yara göz göz açar
Ne efkar basar seni akşamları ansızın
Ne uykuların kaçar
Konuşsam bir türlü, sussam bir türlü
Yıllar yılı
Bir otobüs durağında, geri gelmeyecek seni bekliyorum. Yaşanamayacak o hayalleri, bir daha akmayacak o mutluluk gözyaşları. İnsanlar çok kalabalık herkes hayallerine yetişiyor. El ele kavuşmayı bekleyen insanları kavuşturuyor bu duraklar. İmkansızı bekliyorum açılan o kapıdan inermisin, bizimde ellerimiz kavuşur mu diye. Binip bir otobüse gidermiyiz seninle uzaklara. Bilmediğimiz yollarda yürürmüyüz. Belkide hiç görmediğimiz çiçekleri keşfederiz yol üstünde. Belkide yoldaki kedileri köpekleri besleriz, çok seversin kedileri. Gözlerin güler mesela bir pamuk şekerle mutlu olan çocuklar gibi mutlu olursun. Şimdi bu yaşanamayacak hayalleri bir otobüs durağında bekliyorum kadın, belki iner elimi tutup uzaklara götürürsün diye
Seboizm