Coşkusunu kaybetmişim kendimin
Bıraktım kendimi boşluğuna
Sır bilmez bir yar benim candaşım
Biriktirdim senden kalanları
Irmaklar kar etmez Deniz yar etmez
Geceler ah içimi yer durur
Kırık duvarlarda senden sorar beni
Üzülmek az gelir sensizlik çok
Kurak susuz kalmış bedenim
Coşkusunu kaybetmişim kendimin
Nerde kaldı uykusuz gecelerim
Kapı aralığından seni izliyor gibi
Yarım kalmış yaşadıklarımız
Yer bulamıyorum senden uzakta
Yar bulamıyorum senden başka
Yol bulamıyorum
Aşk bulamıyorum senden gidecek
Katre
Akşamdı
Güneş battığından değil,
Dünya döndüğünden
Gökyüzü renginden
Her yer karanlıktı
Yine sığınacak bir ay ışığı kaldı elimizde
Yıldızlar kendi cilvelerinde
Buraların sessiz hükümdarı sessizlik
Bir de ben varım işte
Bir yanım da sensizlik.
Özdemir Asaf
Eskisi kadar özlemiyorum seni,
Ve ağlamıyorum olduk olmadık zamanlarda..
Adının geçtiği cümlelerde, gözlerim dolmuyor..
Yokluğunun takvimini tutmuyorum artık.
Biraz yorgunum..
Biraz kırgın..
Biraz da kirletti sensizlik beni!
Nasıl iyi olunur henüz öğrenemedim ama
“İyiyimler” yamaladım dilime.
Tedirginim aslında, seni unutuyor olmak,
Hafızamı milyon kez zorlamama rağmen yüzünü hatırlayamamak korkutuyor beni..
Gel diye beklemiyorum artık,
Hatta istemiyorum gelmeni..
Nasıl olduğun konusunda ufacık bir merak yok içimde.
Arasıra geliyorsun aklıma, banane diyorum
Benim derdim yeter bana banane!
Alıştım mı yokluğuna?
Vaz mı geçiyorum, varlığından?
Tedirginim aslında,
Ya başkasını seversem?
İnan o zaman seni hayatım boyunca affetmem..
Gülün kokusu soldu, sarardı bağrımda,
Seni özlemek bir yara, kapanmaz ruhumda.
Amelia, gözlerin umut, yokluğun kış gibi
Sensizlik karanlık bir zindan, çıkılmaz içinden.
Muhammed Gazalî
Neredesin? Meğer ne doldurulmaz bir derinlikmiş yokluğun. Kaderde bu sensizlik de varmış. Her insanın yüzünde sana benzeyen bir şey aramak da varmış. Sesini duymak varmış şarkılarda, bütün kitaplarda seni okumak varmış. Meğer ne dayanılmaz bir şeymiş yokluğun. Kağıtlara seni yazmak varmış, renk renk düşünmek varmış seni, çiçek çiçek koklamak varmış.. Meğer ne türlü bir ölümmüş yokluğun.