serap
@serapkacmaz
Mimarlik
10 okur puanı
Kasım 2017 tarihinde katıldı
Yaşam böyle,bulanık bir sel gibi hep aynı yoldan ağır ve düzgün bir akıntı ile akıp gidiyor ve kimse de bunu değiştirmek için içinde en ufak istek duymuyordu.
Küçükken herkesten korkardım,büyüdükçe bu korku nefrete dönüştü.Herkesten farklı farklı,birçoğundan bilmediğim nedenlerle nefret ediyordum,bu kadar basitti.Şimdi ise hepsi gözüme çok farklı görünmeye başladı.Şimdi sanki onlara acıyor gibiyim.Ne olduğunu tam anlayamıyorum,ama içinde yüzdüğümüz pislikten hepsinin sorumlu olmayacağını anladıktan sonra yüreğim yumuşadı...