tutsak serçeler nasıl çarpar kendini duvarlara
nasıl aydınlığa büyür kuytudaki bitkiler
özgürlük diye titrer varlığının her zerresi
varsa da yoksa da tutuklunun
bir siyah mendildir ölüm kuşatmış gözlerini
gizler çatlayan tohumu serpilen tomurcuğu
içindeki yalçın uçurumlardan
çıplak bir dev gibi ayağa kalkan
yaşamaksa da tutuklunun
"Ağaç artık yatay, diye düşünüyor havadaki serçeler, bi işe yaramaz. Ağacın yanındaki şu adam dikey, ama o da çok kederli. Bu keder ile koynunda serçeleri değil, olsa olsa yırtıcı kuşları saklar."
İyinin ve kötünün arasında
Sağıma ve soluma
Göktekine ve yerdekine
Yalpa vururken düşlerim bir bulut içinde
Ölüme hasret serçeler geçti çölümden
Susuzlukları
Aynı ben
Ağaç artık yatay, diye düşünüyor havadaki serçeler, bir işe yaramaz. Ağacın yanındaki şu adam dikey, ama o da çok kederli. Bu keder ile koynunda serçeleri değil, olsa olsa yırtıcı kuşları saklar.