"...güzelliğin bu derecesi içimde sevinçle birlikte bir acı duygusu yaratıyor. Belki de insan olmanın sınırlarının aşıldığını hissediyorum. Varoluşsal bir boşluğa düşüyorum. İnsan böyle bir şeyi nasıl yaratabilir, nasıl yaratabilir? Tanrı'nın sesi bu!"
...ve birden gördüm içimden yükselen çığlığı zorlukla bastırdım elimle ağzımı kapattığımı fark ettim Buradaydı işte elimdeydi sararmış bir nota kağıdına hala solmamış olan çini mürekkeple yazılmıştı ve üstünde şunlar yazıyordu
SERENADE FÜR NADİA