Çok fazla şey bilmeye de gerek yoktu.Çalışmayı, üremeyi sürdürdükleri sürece, başka ne yaptıklarının bir önemi yoktu. Kendi başlarına bırakıldıklarında, Arjantin ovalarına salıverilmis sığırlar gibi doğal buldukları bir yaşam biçimine geri dönmüşler, bir anlamda atalarının yolundan gitmişlerdi. Doguyorlar, sokaklarda buyuyorlar, on iki yaşında çalışmaya basliyorlar, güzelleşip cinsel isteklerinin uyandığı kısa bir gelişme çağının ardından yirmisinde evleniyorlar, otuzunda orta yaşlı insanlar olup çıkıyorlar, altmisina geldiklerinde de olüp gidiyorlar. Ağır koşullarda çalışmaktan, boğaz kavgasindan, komşularla didismekten, sinema, futbol, bira ve en önemlisi de kumar yüzünden kafalarını çalıştırmaya fırsat bulamiyorlardi.