Güzelliğe ihtiyacı var dünyanın. Az olsa da, azınlıkta kalsa da buna inananlar, var işte ihtiyacı. Başka türlü katlanılacak gibi değil hiçbir coğrafya. Elizabeth von Arnim, "Güzellik insanı âşık ediyor ve aşk insanı güzelleştiriyordu." diyor. Güzellikle, aşkla, sevgiyle sevgili okur. Güzel bir hafta olsun. Var olun.
Elizabeth Von Arnim -
Ummu Mabed şöyle betimliyordu kutlu aynayı:
"Çok güzel biriydi gördüğüm. Şişman olmadığı gibi zayıf ve ince de değildi.
Gözlerinin siyahı ve beyazı birbirinden iyice ayrılmıştı.
Saçı, kirpikleri ve bıyıklan gürdü.
Sesi toktu. Sustuğu zaman vakarlı, konuştuğu zaman heybetli.
Uzaktan bakıldığında insanların en güzeli ve en sevimlisi, dedirtiyordu kendine, yakından bakıldığında hoş bir görünüşü vardı.
Çok tatlı konuşuyordu.
Orta boylu idi. Bakan kimse, ne kısa ne de uzun olduğunu söyleyebilirdi O'nun.
Üç kişinin arasında en güzeli ve nurlu olanıydı.
Arkadaşları, etrafını sarmış hep O'nu dinlediler,
Bir şey istediğinde hemen yerine getirmeye çalıştılar onu.
Konuşması kararlıydı.
Asık yüzlü değil, güleçti.
Kimseyi kınadığını ve azarladığını görmedim."
6
Tabancayı doğrultup namluyu Lennie’nin ensesine yaklaştırarak nişan aldı. Eli titriyordu ama yüzü kararlıydı. Elini sabitledi sonra... Tetiği çekti. Merminin sesi tepelerde yankılanıp geri geldi. Lennie sarsıldı, yavaşça öne doğru devrildi, kumların üzerine serildi, hiç titremedi.
Sayfa 110Kitabı okudu
"Küçük bir yer alacağız,' diye başladı George. Elini cebine attı, Carlson'un Luger'ini çıkardı bir yandan. Emniyetini açtı. Silahı tutan eli Lennie'nin arkasında toprağın üzerindeydi.Lennie'nin ensesine doğru baktı: omurganın tam kafatası ile birleştiği noktaya...
Irmağın üst tarafından bir erkek sesi duyuldu bir
Sayfa 109 - İş bankasıKitabı okudu
Vicdanından başka hiçbir sesi dinlememekte kararlıydı.
Sayfa 147 - Hayat
aşağıdaki tüm o karanlığı ve tüm o korkunç kötülüğü gördü
Çok kötü aşağısı, dedi Johannes
Sözler silinecek artık, dedi Peter
Nasıl da kararlıydı Peter'in sesi
Signe rahibin toprağı Johannes'in tabutunun üzerine attığını gördü, ne adamdın ama sevgili Johannes Baba, ne adamdın ama babacığım, diye düşündü, kendine özgüydün, tuhaftın, ama iyiydin
Sayfa 103
