Hemcinslerime bir sesleniş...
"Heyecan" ... Tetikleyici bir kuvve... Yaşamın daimliği. Elbette bizi bir üste taşıyabildiği müddetçe..
Dişi Güç diyoruz.. Yaratıcı, Üretken ve Doğurgan.. Bu gücün iki yönü de çok ağır basıyor. Rahmani ve Nefsani yönleri.
Kabul etmeliyiz ki, benliğimizin derinlerinde, en derinlerinde, çağlar boyunca "kadın"a yapılan tüm haksızlıkların ruhumuza sinmişliği var. Her ne kadar ortaya çıkarmıyorsak da.. Gizli gizli yayın yapan bir enerjisi var. Bu da karşı cinsin içindeki güzelliği-çirkinliği tetikliyor. Yansıması yine biz "kadın" tarafına olabiliyor.
Şunu kabul ediyorum. Eskiden "erkek" sözünü duyunca "kılıcım kınında hareke" oluyordu.
Şimdi.. "Bütünlüğün, İki'nin Tam"lığından geçtiğini idrak ettim..
Adem bir erkek değildi. Ve Havva diye birşey yoktu.
Adem manası bir bütündü. Tam olandı. Mükemmel Form. Sonra ondan zevcesi yaratıldı. "Kadın" değil.
Adem ve Zevcesi "kadın-erkek" görünümünde dünya alemine yayıldılar.. Kimi zaman düşman, kimi zaman eş-kardeş-ebeveyn... Kısaca, el ele- göz göze veyahut da karşı karşıya..
Bu nedenle, birinin, diğerini tartacak bir terazi yok yeryüzünde. İkisi Bir ve Bütün.. Bunu idrak ettiğimiz zaman.. Her iki tarafın da birbirlerine yaptıkları, Zulm denilen o "şeyin" de son bulacağını taahhüt edebilir miyiz?
Yazar Kevser Yeşiltaş
Gökyüzünden sesleniş
Bir balkon sefasında gökyüzüyle konuşurken içimden kayıverdi birden koca bir yıldız.Sandım ki dilek tutacağım,sandım ki istekte bulunacağım.Farketmedim ki bu zamana kadar ne dileğim var ne de isteğim.Sonra yanıp yanıp söndü soğuk yıldızın bir tanesi.Dedi ki bana "Unutma,hatırla,yaşa,sabret,dua et."
Gerçekten düşündüm de özde yapmamız gereken de bu aslında.!!!
uğur altay
İstiklâl Marşı’mız
Çekilen tetiklerden, kaynayan hedeflerden,
Bir marş yarattı Akif, o yiğit yüreğinden
Bağımsızlık türküsü, kurtuluşun destanı,
Bu ne yüce deyiştir, söyle yaşat atanı.
Kurtuluş günlerine şairce bir bakıştır.
Toplumun yüreğinden inançla haykırıştır.
Coşkulu söyleyelim, inlesin dağlar taşlar!
Marşımızı söylerken, yücelir tüm yurttaşlar.
Kötü talihimizin tersine döndüğünde,
Saldıran bileklerin güçle büküldüğünde,
İstiklâl Marşı doğdu, sonra da bestelendi,
Milletçe bir ağızdan coşkuluca söylendi.
Yeniden dirilişin ve yeniden doğuşun, .
Şahlanan destanıdır o milli ‘kurtuluşun.
Damarımızdaki ‘kan, bileğimizdeki güç,
Bu ulusal sesleniş, bu ulusal bir övünç!
Cesur ulusumuzun gönlüne doğdu bu marş,
Bu bizim marşımızdır, söyle, haykır arkadaş!
Bizlere güç vermekte birlikte söylendikçe,
Yüreklice söyleriz, haykırırız erkekçe!
SESLENİŞ
Yalnızım, ne kadar aranıp dursam
Başucumda seni bulamıyorum
Güneşten vazgeçip ,susuz olsamda
Seninle olmadan olamıyorum
Her gece orda bir yaslanan mı var?
Sessizce kirpiği ıslanan mı var?
Uzaktan bana bir seslenen mı var?
Ne diyor?Sesini duyamıyorum.
İnsanlardan, hayattan kaçan.. en yalnız şairlerin dizelerinde dahi Onlara bir sesleniş, bir sarılış vardır. İnsan kendisini ifade edebildiğince, hiçbirzaman anlaşılmasada.. Nefes alır..