Bu hayatta yorulup dinlendiğimiz duraklar vardır, şimdi o duraklardan birinde sessizce kendimle kitabımla...
Neredeyiz? Nereye gidiyoruz?"
"Memlekete."
"Memleket neresi?" diye mırıldanan Ahu'nun avucunun içine bir öpücük daha bıraktı.
"Rize..."
Yeniden sürücü koltuğuna kuruldu. Yönünü ise güneye değil kuzeye; Karadeniz'e çevirdi.Savaşın bir defteri kapandı. Saldıran bütün taraflar kendi köşelerine çekilirken Timur yeni defterin ilk sayfasını her zamanki gibi yine sessizce yazdı.
- DÖRT KÖTÜ HASLET
Dört kişi, karanlık ve kasvetli bir ortamda oturmuş hararetli bir şekilde sohbet ediyordu. İçlerinden biri, ben olmasam insanoğlu kendini anlayamaz, dedi. Konuşan Kıskançlık’tı. Sonra şöyle devam etti: Çünkü ben, insanın bir şeyi başkaları için değil, en çok kendisi için istemesini sağlarım. Onun hemen ardından o da bir şey mi, diye söze girdi Yalan. Ben olmasam, insanoğlu hiç mutlu olamaz ve hiçbir problemini çözemez. Kıskançlık ve Yalan’ın bu sözleri üzerine, ben olmasam sizler onun aklına bile gelmezsiniz, hatta ben insanoğlunun fiillerinin tek kaynağıyım, dedi Riya gururla. Kıskançlık, Yalan ve Riya’nın bütün konuşmalarını sessizce dinleyen ve bıyık altından gülen Haram ise sonunda söze girdi ve: Ben olmasam sizin varlığınız hiçbir işe yaramaz, zira ancak ben insanoğlunun içine girdiğimde sizi ona hatırlatır ve çağırırım. Benim olmadığım yerde sizin isminiz okunmaz, diyerek bitirdi sözünü. Ve insanlar gördü ki aslında her kötü haslet, kaynağını harama meyletmekten alıyordu.
gözlerin gözlerime değince
felâketim olurdu ağlardım
beni sevmiyordun bilirdim
bir sevdiğin vardı duyardım
çöp gibi bir oğlan ipince
hayırsızın biriydi fikrimce
ne vakit karşımda görsem
öldüreceğimden korkardım