Merhaba
Bugün sizlere Zeynep Kar kaleminden Kaybolan Baharımın Güncesi adlı kitabı ile geldim.
Yazarımızın kalemini çok sevdim,ilk sayfasından son sayfasına kadar sizi alıp götürüyor.Samimi,sade,akıcı diliyle sizinle sohbet eder gibi dertleşir gibi ilerliyor.
Kitabın isminden de anlamışsınızdır,günlük-anı türünden yazarımızın gönlünden geçenleri tarih tarih kalem dökmesi,aralarda yine tarih tarih yazdığı şiirleri paylaşmış bizimle ve o kadar güzel yazmış ki içinden geçenleri bazı satırlarda kendimi düşündüm,sanki benim de duygularıma hissettiklerime tercüman olmuş,satırlara dökmüş gibiydi ve her bir satırını okurken gönlüme huzur verdi.Her bir satırın altını çizmek istedim ve her satırı tekrar tekrar okunasıydı.
Güzel yüreğinize,emeğinize sağlık kaleminiz daim olsun.
Ben de çok istemiştim günlük ya da anı defteri tutmayı ama hiç cesaret edemedim,neden onuda bilmiyorum hissettiklerimi,üzüntülerimi mutlulukları aslında içimdeki mevsimleri yazmayı isterdim bu yüzden başkalarına da ilham olduğunuz cesaret verdiğiniz için ve bizlerle paylaştığınız için sizi ayrıca tebrik ediyorum.
“ Bugün kimselerin hüznümü duymadığını fark ettim. Ve vazgeçtim kendimi anlatmaktan…”
“ İnsan ya Allah’ın ilmiyle ya da imtihanla tekamül olurmuş. İlimle uğraşırsan imtihanın olmaz,dünyayla uğraşırsan imtihanın bitmezmiş.”
“ Öyle hazırmış ki herkes kendisinden olmayanı cehenneme göndermeye…”
“ Sükutun nabzını dinliyorum
Evrenin hiç dinmeyen fon müziği
Sessizliğin o muhteşem ahengini
Şahsiyetimizden yola çıkıp
Zat-ı Bari’ye açılan
Bir kapı olan sessizliği”
