Sabahın en kırılgan en nazlı saatlerinde,
canıyla cebelleşen sevdam
kaç hikayeyi daha yarım kılar?
söyle artık
kelimelerin tükendiği yerde
konuşma çabamı anlamlı kılan neydi?
eksi noktasıydı sevdanın
aklımdan yüzüme damlayan sükuneti
asırlardır yüreğimi öldürdüğüm
sevdamın sahibinin hiç gelmeyişi...
bir başkasının kaderi,
başkasının dualarının amini iken sen
peki kimin rüyasında yaşayıp
kimin hayalini süslüyorum ben?
ölüm dahi yorgun düşerken avucuma nerdesin?
yüreğimin en derininde saklı ya da gelecek misin?
~Bana bıraktığın en büyük emanetindi acılarım.Canını yakmak için değildi,emanetine sahip çıkmak içindi yazılarım.Merak etme artık,her bir sayfanın en derin anlamına gizledim sırrını.Sen yaktın,ben yazdım.Sen kaçtın,ben sustum bu kitapta.Ben gözyaşlarımı sildim,sen ikimizi.Nereye gidersen git,önün kader,arkan keder.İkisini topla acı bir hayat eder...
Ayrılırken demiştim "GERÇEKTEN Mİ CAN YAKAN SEVDAM?"gerçekten bitti mi şimdi? ~