Hiç bu kadar empati yapabildiğimi bilmediğim bir kitap oldu, Kimin bakış açısından bakarsam bakayım o haklıymış gibi hissettirdi bana...
Çok üzüldüm, çok güldüm ,çok kahroldum
Aslında işin içerisindeki sırları bilmeden yargılıyoruz insanları kitapda da asıl ana konu bu zaten.
Ben ,21 yaşındaki ben hayatımın asıl merkezini ailem yaptım çok da mutluydum açıkcası bu durumdan kendimi seviyor isem belkide ailem sayesindedir bu durum minnet duyuyorum onlara, yeni yeni bir birey olduğumu hissederek yaşıyorum hayatı...
Başka bir bakış açısından bakıldığında o tarafta ise ablalarım bulunuyor kitaptaki gibi aynı anne babadan olsak da çok farklı anne babaların çocuklarıyız onların hikayelerini dinlesek belkide aynı kişiler diyemeyiz.
Kitapta en etkilendiğim karakter Nurten karakteri idi, güzel Nurten kalbinin zarifliğine erimiş durumdayım ne olursa olsun sen inanılmaz güçlü bir kadınsın sen o kalbinin güzelliği ile herkesi güzelleştirebilecek potansiyeldesin, aklımda sonsuz yerini almış bulunmaktasın...
Ethem:
"Nurten yeni aldığımız çiçeklerle konuşuyor. Sesi de bir güzel.Bunu nasıl fark etmediğimi bilmiyorum yıllardır.İçimdeki uğultu herşeyi bastırmış sanki.Nurten'in sesisini duymanın Nurten'in varlığının sesini duymanın farkına vardım bugün.Bir şarkı istedi bir neşe istedi içim.Hadi gel dışarı çıkalım dedim Nurten'e gezeriz öyle..."
Gazi ve Fikriye