336 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
Gelecek Uzun Sürer
Sevgili Sumru,
Umarım beni anlarsın ve böyle çekip gitmemden dolayı kızmazsın. Ne yapayım ki başka çarem yoktu. En doğru olan buydu. Diğer türlü sana haber verip gitmem inan benim için de çok zor olurdu. Sanırım bir daha karşılaşmayacağız ama insan yine de umut etmek istiyor. Çünkü umut etmeden yaşamak ne kadar zor, değil mi? Bir gün hiç beklemediğin bir an hiç beklemediğin bir yerde karşılaşabilmeyi nasıl istediğimi anlatamam.
Şimdi güneşli ve güzel günlere olan inancımızla sözleşelim. O günler geldiğinde seninle hep gitmek istediğimiz, çocukluğumun geçtiği Siyasümbül Gölü’nün kıyısından birlikte geleceğe yürüyeceğiz. Hakkında pek bir şey bilmediğimiz bir gelecekte değil, çoktan başlamış bir gelecekte, bizim adımızı taşıyan bir gelecekte…
Tüm sevgimle…
Pislik yiyen bir varlıktan temizlik beklemek mümkün değildi,çünkü bağırsaklarımız ikinci beynimizdi.Duygularımızı oluşturan hormonlarımız burada da üretiliyor,vücut için gerekli olan enzimlerin salgılanması burada yapılıyordu.İştahla yediğimiz şeylerin kimyasal reaksiyonlara sokulup duygulara dönüştürüldüğü yerdi bağırsaklarımız.Ve nasıl düşüncelerimizi oluşturan nörotransmitterlerimizin terbiyesi kişiyi daha az ya da daha fazla insan yapıyorsa iştahımızın da terbiyesi çok önemliydi.Çünkü yediğimiz her şey duygularımızın hammaddesiydi.Varlığın gelişebilmesi için düşüncede merakın ehlileştirmesi gibi,iştahın da arsızlığını ehlileştirmesi varlığın tekâmülünün temeliydi.
İnanılmak iradeye güç veren bir kalkan oluştururken, yargılanmak bir hastalık gibi irademizi zayıflatır.
Yeni bir bilgiyi anlamak yemek yapmak gibidir, malzemelere ihtiyacınız vardır. Öğrendiğiniz her bilgi anlayisinizin malzemesidir.
Hayat aşkı hisseden ama hissettiremeyenler için en zordu.
Sayfa 357 - Destek YayıneviKitabı okudu
Bir ulusun köleliği; kendi vergileriyle hayat verdikleri kurumların, diğerlerinin eline geçmesiyle başlar, kurulan nükleer santrallerin yaydığı zehirde yetişen nesillerin, hayatta kalmaktan başka hiçbir şeyi onemsemeyecek sagliksizlikta olmasıyla devam eder ve samanı bile yurt dışından ithal eder hale gelmesiyle doruk noktasına ulaşırdı.
Sayfa 316Kitabı okudu
İnsanların beyni ilk beş yaşa kadar kodlaniyordu. Bu ilk yaşlarda yaşadıkları travmalar nasıl kişiler olacaklarını şekillendiriyordu.
Sayfa 260Kitabı okudu
Dünyanın problemi otoriteye karşı ayaklanmalar değildi, problem otoritenin ta kendisiydi. Ve tabii otoriteye uyanlar, otoriteden çok otorite olanlar ! Otorite karar verdiği için hiç bilmedikleri bir ülkeye gidip hiç tanimadiklari insanları öldürmeyi kabul edenler , verdikleri vergilerin savaşta kullanilmasini kabul edenler, televizyonda seyrettikleri savaşı alkislayabilenler! Asıl problem buydu: kötülüğü kabul edebilener ve seyirci kalabilenler.
Dünyada her şey yanlıştı. Yanlış insanlar hapiste ve yanlış insanlar dışardaydı. Yanlış insanlar güce sahip ve yanlış insanlar güçsüzdü. Her şey ters yüz edilmiş durumdaydı.
Hayatında birilerine, asla geri ödenemez bir iyilik yapmamışsan yaşamış sayılmazdin zaten.