Mutluluk bu muydu?
Mutluluk neydi ben bilmezdim.
O vardı bir zamanlar, onu sevmiştim.
Sevgi o muydu?
Sevgi neydi?
Coşkun akan dere,
sonbahar rüzgarıyla ürperen yapraklar, cama vurup dağılan yağmur damlaları,
bir yürek çarpıntısı…
Sonunda coşkun akan dere durulur, yapraklar kurur, dökülür, yağmur diner, güneş çıkardı…
Sevgi neydi?
Sevgi sahip çıkan dost ,
sıcak insan eli,
insan emeğiydi,
sevgi iyilikti,
sevgi emekti…
Yazık ki Şah, gururu yüzünden, Sultan da onuru yüzünden sevgiliyi bugüne kadar teslim almamışlardı. Belki sevgililer, âşıklarının kendisini zorla teslim almasını da isterlerdi. O hâlde sevgi neydi?”