İnsanın kendini tanıması kolay bir iş değildir. Çünkü tanımak için çabaladıkça en çok hatalarımız görünür gözümüze, gördükçe de utanır kabuğumuza gömülürüz. Hal böyle olunca, mutluluğu içimizdeki dünyada değil dışarıdaki dünyada, anlık zevklerde, tatminlerde, alışverişte, maddiyatta aramaya başlarız. Çünkü bize esas mutluluğu getirecek anahtarla bir türlü ruhumuzun derinlerine gömülü sandığı açmaya cesaret edemeyiz.
Oysa mutluluk bize bedavadan sunulan bir duygu değil hayatın bizi ödüllendirme şeklidir sevgili dostlarım... Mutluluğa ulaşmak için çabalamamız, üzülmemiz, mücadele etmemiz, dayanıklı olmamız gerekir. Hayattaki en zor şeylerden biri insanın kendini tanıyıp, kendisiyle dost olabilmesidir. Mücadeleyi, bazen düşmeyi ama düşsek de kalkmayı göze alabilirsek; hayat da bize ödülümüzü vermekten geri durmayacaktır.
Gülseren Budayıcıoğlu