Hiç evlenmemiş ve çocuğu olmayan Franz Kafka, Berlin’de bir sokakta dolaşmaktadır. Ağlayan bir kız çocuğuna rastlar. Çocuğun , sonunda parkta çok sevdiği oyuncak bir bebeği kaybettiği için ağladını anlar. Kafka , çocuğa bebeği beraber parkta ararlar ama o gün bebeğin kaybolan izine rastlamazlar. Ertesi gün aramaya karar verirler. Ne de olsa
Her şey sende gizli
Yerin seni çektiği kadar ağırsın,
Kanatların çırpındığı kadar hafif..
Kalbinin attığı kadar canlısın,
Gözlerinin uzağı gördüğü kadar genç...
Sevdiklerin kadar iyisin,
Nefret ettiklerin kadar kötü..
Ne renk olursa olsun kaşın gözün,
Karşındakinin gördüğüdür rengin..
Yaşadıklarını kâr sayma:
Yaşadığın kadar yakınsın sonuna; ne kadar yaşarsan
NE ÇIKAR ATEŞ BÖCEĞİ SANSALAR BİZİ...
Düşünüyorum da,
Sanırım en büyük korkumuz olduğumuz gibi görünmek.
Yumuşacık kalbimizin fark edilmesi,
Naif yönlerimizin keşfedilmesi,
Cesaretsizliğimizin anlaşılması,
Korkularımızın paylaşılması,
Sanki zarar göreceğimizin en büyük işareti.
Kabuklarımızın altında kendimizi saklamakta ne kadar da ustayız.
Ve
Can Yücel - Her şey sende gizli
Yerin seni çektiği kadar ağırsın
Kanatların çırpındığı kadar hafif..
Kalbinin attığı kadar canlısın
Gözlerinin uzağı gördüğü kadar genç...
Sevdiklerin kadar iyisin
Nefret ettiklerin kadar kötü..
Ne renk olursa olsun kaşın gözün
Karşındakinin gördüğüdür rengin..
Yaşadıklarını kâr sayma:
Yaşadığın kadar yakınsın sonuna;
Ne kadar
Emre Aydın - Afilli yalnızlık şarkısının piyano versiyonu
Bu şarkı benim için çok özel çünkü aldığım ilk telefonda indirdiğim ilk şarkı buydu, yani anlayacağınız ergen dönemimin sevimli şarkısı ve modası hiç geçmiyor :)
Hoşunuza gittiyse, youtube videomu beğenmeyi unutmayın :)
youtu.be/bBhtwbDausA
Çocuk babanın kucağında, anne başka bir kadının yanında oturuyordu otobüste. Çocuk elindeki çikolatayı babası 'yapma' dedikçe otobüs koltuğuna sürüyordu. Kendince bir oyun bulmuştu işte. Adam en sonunda dayanamadı çikolatayı aldı elinden “inince yiyeceksin” dedi, hafif sert tonlama ile…
Paralel koltukta oturan anne; “sen karışmasana!