Özü itibarıyla alçakça olan insani zarflar dur durak bilmez; dün onlara verdiklerinizi bugün, yarın, daima tekrar isterler; ödünlerle gelişir ve bu ödünlerin kapsamını da genişletirler.
Asil ruhlarda acılarını dile getirmelerini engelleyen bir utanç duygusu vardır, sevgi dolu bir merhametle kederlerinin derinliğini sevdikleri işlerden gizlerler.