Mitolojik türlere ilgisi olmayan ben, tek kelimeyle özetlemem gerekirse "muhteşem". Son yılların kesinlikle en iyi romanlarından biri.
Çatapat yapan Olimposlular gariban ölümlüler. Kirkemiz kendi başından geçenleri kronolojik olarak doğumundan başlayarak anlatıyor. Gördük ki tanrılar aleminde de az farklı olan dışlanılıyor, sevilmiyor, aşağılanılıyor. Merhametsiz, kıskanç, kibirli, nefret dolu, tanrılar.. Kirke de bunlardan nasibini alıyor çünkü o bir pambık şeker(bazen acılı şalgam da olabilir Skylla malum)
Cesur, korkusuz tanrılar karşısında kafası dik. En önemliside o bir Anaa çocuğu için yapamayacak şeyi yok. Telegonos için yaptığı şeyleri demesi sadece dile kolay..
