Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.7
sʼ88
sʼ88
@seyvel
28 okur puanı
Temmuz 2023 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Dostoyevski'den okuduğum 3. eser olan Beyaz Geceler ile bir defa daha anladım ki bu adamın satırlarında kendinizi bulmamanız imkansız gibi bir şey. Kitabın içerisinde 5 farklı hikaye var ve bunların ilki Beyaz Geceler. Beyaz Gecelerde hayalperest bir insanın neler hissettiğini, nasıl duygular içerisinde cebelleştiğini çok iyi anlatmış ki uzun bir süredir maladaptive daydreaming sendromundan müzdarip olan her bir satırında kendimi gördüm. Diğer hikayeler ile kendimi pek bağdaştıramasam da son hikaye Yufka Yürekli de beni oldukça etkileyen, Vasya karakterinde kendime benzeyen bir takım özellikleri sezmem ile bağlandığım bir hikaye oldu. Kitaba puanım 9/10, 1 puanın nereden gittiğini gelirsek kesinlikle ama kesinlikle içerisinde yer alan ve ikinci hikaye olan Başkasının Karısı yüzünden. Hikayeyi hiç sevemedim ve bir oturmaya bitirmiş olmama rağmen kafamı karıştıran, karakterlerin söylediklerinin birbirine girmesi ile belli sayfaları 2-3 kez tekrar okumak zorunda kalmam ile maalesef 1 puan gitti. Ama diğer hikayeler oldukça güzel ve akıcıydılar. Çok sevdim, verimli bir vakit oldu benim için.
Serinin diğer üç kitabına oranla bu kitap daha ağır ve daha yaralayıcı. Belki kurgu olmadığı içindir, yazarın bizzat kendi hayatı ve gençliği olduğu içindir, hiçbir fikrim yok fakat gerçekten insanı üzüyor. O akciğer rahatsızlığının yazarın hayatını nasıl etkilediğini, henüz 18 yaşında bir genç olmasına karşın o kadar hasta insanın içerisinde ölüm ile yaşam arasındaki savaşı gözlemleme olanağı sağlamasını fakat bu esnada da annesinin ölümüne kendini hazırlıyor olması... Sürekli depreşen hastalığı ve doktorların her defasında yanlış müdahalede bulunması... Çok yaralayıcı. Okurken derin bir hüzün içerisindeydim.
Thomas Bernhard'ın otobiyografik kitap serisinin üçüncü kitabı olan Nefes'i de dün bitirdim. Yazarın kalemine gerçekten hayranım, betimleme yeteneği ve o iğneleyici anlatım tarzı çok hoşuma gidiyor. Ne kadar kitapların arasına bir zaman farkı koymak istesem de elime bir başka kitap alınca rahat edemiyorum ve hemen bir sonraki kitabına geçiyorum. Nefes'i bitirdikten sonra da anında Soğuk'a başladım. Nefes biraz daha yazarın o dönemlerde yaşadığı acılara yoğunlaşıyor çünkü tam da onun için değerli olan bir yakınını kaybediyor, annesi ile de hiç olmadığı kadar yakınlaştığı esnada maalesef üzücü bir haber alıyor. Aynı şekilde dört yıl boyunca hastanelerde yatmasına sebebiyet veren Akciğer rahatsızlığı da bu kitapta konu ediniyor, aynı şekilde devamı Soğuk da hastalığı üzerine yoğunlaşıyor. Çok beğendiğim ve bana otobiyografik kitapları sevdiren bir seri oldu. Diğer iki kitabını da hemen bitirmek için heyecanlanıyorum.
Okur Takip Önerileri
Paulo Coelho Simyacı kitabını günlerce süründürüp bitmek bilmeyen ve bir süre sonra insanı sıkan betimlemelerinin ardından yazarın başka bir eserini okumamıştım. Nihayetinde bu kitap ile tekrar şans vermeye karar kılmıştım ki iyi ki de vermişim. Gayet akıcı, Simyacı'ya oranla daha güzel ve anlamlı bir romandı fikrimce. Bir günde bitirdim, okurken de hiç sıkılmadım aksine zevk aldım. Güzel, tadımlık diyebileceğim bir romandı. Ağır klasiklerin ardından nefes almak adına okunabilir.
Neden'i bitirir bitirmez başladığım Thomas Bernhard'ın bizzat kendi çocukluğunu ve gençliğini kaleme aldığı otobiyografik roman serisinin ikinci kitabı Kiler. Eserde Bernhard'ın nihayetinde kendisi için doğru bulduğu ve ters yön olarak betimlediği, hayatını değiştirdiğini ve eseri kaleme alırken dahi o dönemlerin kendisine çok şey kattığını ifade ettiği çıraklık dönemi yazılmış. İlk kitaba göre daha akıcıydı ve okurken daha çok zevk aldım, Neden kitabında çoğu yerde kafam karışsa da bunda o kadar kafa karışıklığım olmadı. Karakterler ile daha çok bağdaştırdım kendimi. Çok güzeldi.
Thomas Bernhard'ı okumaya karar verdiğim an otobiyografik roman serisinden başlamayı daha uygun buldum ve 5 kitaplık serinin ilk kitabı olan Neden ile Bernhard'ın kalemini keşfetmiş oldum. Doğduğu ve yaşadığı çevreyi bu kadar eleştirici ve adeta iğrenir bir ifade ile kaleme alması beni çok hoşnut etti. İnsanlar hakkındaki düşüncelerini şu anki düşünceleri ile harmanlamadan, tamamen o zamanki duygularını satırlara döktüğü ve bunu da çokça belirttiği için ayrı bir sevmiş bulunmaktayım. Çoğu okuduğum otobiyografik eserde yazarın o dönemlerdeki düşünceleri yerine, eseri kaleme aldığı vakitteki düşündüklerini yazması beni her zaman otobiyografik eserlere karşı ön yargılı bir insan yapmıştır. Fakat bu eser ile birlikte bu ön yargım kırıldı. Başarılı bir eserdi. İyi ki Bernhard'ı okumaya kendi hayatını kaleme aldığı otobiyografik serisi ile başlamışım.
