Mümin BİLGİN
@seyyah_yazar
Mavi Mürekkep Damlaları (Eylülde Gel ve Kağıttan Gemi) şiir kitaplarının yazarı
Gezgin Şair
instagram.com/blgnmumin54
twitter.com/blgnmumin
uzman
Lisans üstü
Ankara
Ankara
37 okur puanı
Ağustos 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Sabitlenmiş gönderi
youtu.be/VtqXB1Jg7kQ
"Kağıttan Gemi" adlı şiirimin 1 dakikalık seslendirilmesi
Yollara aşık seyyahın izinde
Hayallere gözlerini yummak
Hakikatin durağında uyanmak
Savrulmak mıdır? Gözünde
Yoksa serseri yaprak mıdır?
Yap bozun parçaları gibi
Bir kere dağılmıştı kelimeler
Dilimizde kurulamamış cümlelerin
Temelden sarsılışı duyuldu
O kapı aralığından
Mahcup bakışların eşiğinden
Takılmadan,
Oltaya düşmeden,
Sessizliğe yenilmeden
Konuşsaydık.
Yazılışları farklı olsa da
Yeryüzündeki tüm dillerde
Hayat bulurduk.
Artık
Bir araya gelemeyen o parçalar
Küçücük bir çocuğun elinde
Bir muamma
Bir gizem
Bin parça
#mavimürekkepdamlaları
Okur Takip Önerileri
380 syf.
10/10 puan verdi
Arada bir
Göz ucuyla
Ardıma bakıyorum.
Ne kadar daha uzaklaşabilir ki?
Geride bıraktıklarım
Gözün gördüğü,
Kulakların duyduğu,
Hafızanın hatırladığı,
Yorulmaktan bile yoruldum.
Sessizlikten inşa edilmiş bir geminin içinde derin maviliklere yolculuk kurtaracak
Heba olan uykularımı.
Garip bir göçmen kuşun kanadında
Uzak diyarlara selam götürmek için
Ne eksik insan hayatında
(M&B)
#mavimürekkepdamlaları
#kağıttangemi
Bir gün kimseyle konuşmak istemezsen,
beni ara, sessiz olacağız”
Gabriel García Márquez
Pişmanlıklar Müzesi
Pişmanlıklar müzesinde
Raflar dolusu
Hayal kırıklığı
Hangisini elime alsam
Kapağında
Bir geç kalınmışlık
Bir erteleme
Bir mahcubiyet öyküsü
Resimler siyah beyaz
Hatıra tadında
Renkler solgun
Eylül baharında
Biliyorum.
Yollar tozlu
Zaman şakağında namlu
Sen yine de aldırma
Senin için
Bir umutluk yer ayırdım.
Nisan baharında
Yetiş!
O da pişmanlıklar müzesinde tozlanmasın.
(M&B)
Geçen ömrümün önünde
Tek ayak üstündeyim.
Saygı beklemeyin bu ögrenciden
Titretmez yaşadıklarım
Sirk cambazının istediği gerginlikte
İp gibi dururum karşısında
Eğilmem.
Değiştirmem.
Taşıdığı yükten bükülse de
İlk adımı attığım ayağımı
ve insan, en çok kimde kaldıysa, en çok oralı olıyor.
Cemal Süreya
Coşkun bir şelalenin şırıltısında gürül gürül akan dünya var. Nefes aldıkça zaman akip gidiyor, ömür kum saatinin içinde anılarını biriktiriyor.