Kulların kullara ettiğini etmiyor
En zalim harı ateşin
...
Ne para, ne pul, ne iktidar, ne de güç
Bu değil gerçek, bu değil gerçek
Bu kavga bir hayırsız düş
Uyanır neslim, uyanır elbet
Bugün dua ettim hepimiz için
Yüce tanrı insanı affetsin
Duydum ki el koynundan çok çabuk sıkılmışsın
Dönmek için bin çare bin yol arıyormuşsun
Gel gör ki bende rüzgâr en sert poyrazdan esti
Taze çiçeklenmiş bahar ayaza kesti
Bir duru sözle gönül alana
Bir kuru dalla çiçekle gelene
Gitti gidiyor yaralı yüreğim
Gitti gidiyor kanadından tut
A benim gözleri görmeyenim
A benim kadrimi bilmeyenim
A benim hasreti dinmeyenim
Beni elinle ellere gönderme
Ah anam garip anam...
Ne sarayda ne handa
Bir zalim ocağında sevdam ağlıyor
Ne gam ölsem uğrunda
Beni zehir zemberek diller dağlıyor
Yaşamak dediğin üç beş kısa mutlu andan ibaret
Giderine bırak işte ayağına kadar gelmiş muhabbet
Bu yüzden kaçırmamak lazım aşk gelince
Gitti mi gidiyor elden zalim zaman el koyunca
Sayfa 91 - Metis Yayınları, yanmışım sönmüşüm ben şiirindenKitabı okudu