Sabitlenmiş gönderi
Varlığımızı öyle bir hale getirelim ki, başkalarının gözünde hep bir muamma olarak kalsın, bizi en iyi tanıyanların ötekilerden tek farkı, sadece daha yakın olup da bizi çözememeleri olsun.
Sayfa 164
Seher tekrar paylaştı.
Yol aramıyorum gündüzün şehrine;
Kuşku yok ki bir mezarın derinliklerinde uykudayım. Cevherim var fakat onu korkudan gönlümün bataklıklarında saklamaktayım..
Seher tekrar paylaştı.
seninle karşılaşıp solduğum andı ölüm
yüzüne baktığında tutuşup yandı ölüm
çoğaldıkça çoğalan bir sevda ülkesinde
ellerine dokundun; sana inandı ölüm
o efsunlu, yağmurlu, hercai gözlerinden
uçan kelebekleri mutluluk sandı ölüm
Okur Takip Önerileri
İnsan hangi yolu yürüyorsa o yolun rengine bürünür. Bahar mevsimine doğru yolunuzu düşürmüşseniz bilin ki tabiat sizi kendi rengine boyayacaktır.
konuşmanın kalabalığında yoruldun
gittin, susmanın serinliğinde huzur buldun
Seher tekrar paylaştı.
Bir şeyler söyleyeceğin zaman karşındakinin anlayış seviyesine göre konuşmak da vardır. Bunu yapmak da usuldendir. Yoksa farkında olmadan birilerinin yanlış yorum yapmasına ve bu tür yorumlanın yaygınlaşmasına sebep olabiliriz. Oysa bizim iyi şeylerin yayılmasına ve yaygınlaşmasına katkı sağlamamız lazımdır.
Diliniz tatlı, sözleriniz hikmetli olsun.
Sayfa 31Kitabı okudu
Seher tekrar paylaştı.
Kaç dostum, yalnızlığına! Büyük adamların gürültüsünden
serseme döndüğünü ve küçüklerin iğneleriyle sokulduğunu görüyorum senin. Orman ve kaya seninle birlikte saygıyla susmayı bilirler. O
sevdiğin geniş dallı ağaca benze yine: sessizce ve dinleyerek asılı durur o, denizin üstünde.
Yalnızlığın bittiği yerde başlar pazaryeri; ve
Gözlerinden gözlerime düşen
Güneş bahçelerini anımsa
Unutma ölürüm, unutma ölürsün
Ayva çiçeklerinin gökleri altında
Ağzına fısıldadığım sözleri anımsa...
Yalnızlığımın annesi
İnsan ölünce yalnız kendisi ölmüyor.
Seher tekrar paylaştı.
Annem öldüğü zaman daha anne demesini bilmiyormuşum ben. Sevilmek, ama çok, çok, çok sevilmek, okşanmak, el üstünde tutulmak isteyişim bundan işte.
Sayfa 60 - Ötüken Neşriyat, 4. BasımKitabı okudu
Seher tekrar paylaştı.
Ben ona sıkıntılı güz günlerinde
Yedi renkli yaz yağmurları dilemiştim
Kırmak istememiştim duygu filizlerini.
Büyük bir ustalıkla susturup içimdeki uğultuyu
Rüzgarımı olanca yumuşaklığıyla salmıştım üzerine
İncinmesin diye tek acıyı bile ters yüz eden
incelikli bir gülümsemeyle yüzümde.
Ben ona gittikçe soğuyan zamanlarda
Sıcacık bir sığınak
Seher tekrar paylaştı.
Azıcık dingin bir zaman... azıcık dingin bir sevgi...
azıcık dingin bir söz. Azıcık içimize baksak orada bize gülümseyen sonsuz bir dünya.
Sayfa 87 - Kırmızı Kedi Yayınları 11. BaskıKitabı okudu
Seher tekrar paylaştı.
durduğu yerde değersiz bir bütün olarak kalmaktansa, parçalana parçalana gitmenin büyük doğruluğuna inandırmıştı kendini.
Oysa, gözlerin ne diyorsa doğru, diyecektin. Gamzelerin, diyecektin, dünyanın bütün güneşli pencereleri. Bu hülyalı zaman, diyecektin, kirpiğin kirpiğe değmesi kadar. Ben seni sevmek istiyorum, diyecektin, diyemedin.Yalnızlık taşa çevirir yüreği, diyemedin. İnsan sevmezse dünya bir yaşama cezasından başka nedir ki, diyemedin. Her vazgeçişte gövdemiz biraz daha uzaklaşır bizden, diyemedin. İnsan bütün acılardan sadece bir sevgi sözüyle döner dünyaya, diyemedin.
Seher tekrar paylaştı.
-"Peki ama neden? Bütün bunların sebebi ne, Adam?"
+"Zaman. Ya da biz, kendimiz. Çünkü zaman yoktur, geçen biziz. Biz geçerken, gitme vakti de geldi. Misyonumu tamamladım."
