Şiir kitabımın açılış şiiri
Seninle istiyorum
Seni yüzüstü bırakmayacağım
Beynim seni unuttuğu
Anlarda ferahlıyor sanki
Beyazlığın
Aklımın karmaşıklıklarını çözüp
Yeni bir saplantıyı armağan ediyor
Adın bir sır gibi dilimde
Kalbim sana zimmetli bir köle
İnsan aşık olunca
Utanılacak hale düşüyor
Şiirim hafif bir şey oluyor
Kendime yakıştıramıyorum
Ama sen dünyaya
O duru halde
Çok güzel yakışıyorsun
Aydın gözlerin
Pırıl pırılsın
Ama bizim
İçin her şey
Çok az ömrü kalmış
Bir kanser hastasının
Duaları gibi
İmkansız ..
Araf
sen bu masalda
külkedisi olmayacak kadar güzel
gerçeksin hayatın acımasız yüzü kadar
sevdiğim
inkara yeltenenler
gözlerinde tevbe eder
şiirlerden ayetler üfledim
Muamma
Ey ömür mısraı aradım seni
Manayı sükuta döndüresiye
Kelime kelime sardım gölgeni
Bir muamma kaldı senden geriye
Eyvah sır sır eyvah şiire kandım
Mansur gülü dermiş güle mersiye
Hem darağacından bıktım usandım
Hem her dem haykırdım şiirim diye
Serdar Tuncer
Gecenin ayazında bir düş kurdum,
Bir sır yüklendim
Kambur sırtıma ,
Mavi yürekli kaldırım çocuklarından
Bir şiir dinledim
Mutlu oldum
Mutsuz dünlere rağmen
Gecenin ayazında düşlerde kayboldum
Bir kitabın kahramanıydım bir zamanlar
Bir şiirim şimdi
Eski darmadağın dizeli
Mavi yürekli kaldırım çocuklarının
Gök gibi gözlerinde
#Rojann
Şi’r-i Engûr: Üzüm şiiri
Ne söylüyorsunuz?
Neresi tatlı bu suyun?!
Üzümün her tanesindeki bu suyun?
Neresi tatlı?!
Gözyaşı bu,
Yaşlı, çilekeş bahçıvanın gözyaşı.
Geceleri hep yürüyen,
Sabahlara kadar her gece uyanık kalan,
Asmaları sulayan,
Sırtı, saçın kıvrımları gibi kamburlaşmış,
Işık vermiş gözyaşlarıyla her tanenin gönlüne.
Beslemiş gönül kanıyla sulamış
Favori Şiirim
Nilgün Marmara – Kuş Koysunlar Yoluna
“Bir karga bir kediyi öldüresiye bir oyuna davet ediyordu. Hep böyle mi bu?
Bir şeyden kaçıyorum bir şeyden, kendimi bulamıyorum dönüp gelip kendime yerleşemiyorum,
kendimi bir yer edinemiyorum, kendime bir yer. Kafatasımın içini, bir küçük huzur adına
aynalarla kaplattım, ölü benim kendini izlesin her yandan, o tuhaf sır içinden! Paniğini kukla yapmış
hasta bir çocuğum ben. Oyuncağı panik olan sayın yalnızlık kendi kendine nasıl da eğlenir.
Niye izin vermiyorsun yoluna kuş konmasına
niye izin vermiyorum yoluma kuş konmasına niye kimseler izin vermez yollarıma kuş konmasına?
“Öyle güzelsin ki kuş koysunlar yoluna” bir çocuk demiş.”
Seni ben canımın içinde sakladım. Kalbimin ta derinliklerinde…
Denize ilk kez giren çocuk masumiyetiyle seviyorum seni. Boğulacakmışım gibi.
Kalbim; ki kendisine kefilim. Adınla uyandı bu sabah.
Ey sevgili; heyben acıyla dolar da nefes alamazsan gel. Huzur bulacağın kıyılarım senindir. Umutların solar kurur da su bulamazsan beraber
Cemal Süreya
DİKKAT OKUL VAR!
Bütün çocuklar anlar da
Okul kitaplarına girmez benim şiirim,
Ben yanarken çıkardığım dumanlar
Bakarım şemsiye olmuş sözgelimi
Tabelâ olmuş: kiralık kat diye
Umulmayan şeyler bile olmuş
Şanssızım diyemem ben kendi payıma
Oluyor böyle şeyler ara sıra
Sözgelimi okul kitaplarına girmez şiirim
Bütün çocuklar anlar da...
Sizde oturdum, sizde kurdum düşlerimi
Çok şükür büyük şair değilim
Ama, bir sır söyleyeyim mi kulağına:
Cins şairim ben!
Çıkar giderim.
Cemal Süreya