“Bilirsiniz insanlar doğar, ölür ve sonra büyür” cümlesiyle başladı ve “Gölgesini kaybeden insan gölgenin kendisine dönüşür" cümlesiyle bitti. İki cümle arasında akıp giden mükemmel bir Alper Canıgüz kitabıydı (geç tanıştığım için kendime kızdığım bir yazar oldu kendisi). Malesef ki serinin ikinci kitabıymış ortadan dan diye dalmış bulundum(diğerlerini okumadım). Küçük karakterin düşünceleri, söylemleri, olayların akışı güzeldi. Uzun zamandır keyifle okuduğum en iyi kitaplardan birisi.
