Sonuna kadar okumalısınız.
Kalbimin hiç tanımadığı duyguları daha yeni yeni hissetmeye başladığı dönemlerdi,çevremde bir sürü erkek ve kız arkadaşlarım vardı,ama bi gariplik vardı,mutlu değildim sanki aradığım başka birşeydi,her akşam eve gelir odama çekilir ağlardım,noluyordu bana anlayamıyordum,birgün yine arkadaşlarla beraberdim,beraberdim derken nasıl bi
Her şeyin bir sebebi var
Tahminen yirmi yıl önce çıkmıştı bu şarkı karşıma, hayatın çok güzel olacağını sandığım mücadeleyle tüm sorunları aşacağımı düşündüğüm zamanlarda. Yıllarca hiç geçmedi o umudum zifiri karanlık kuyularda dahi rahatlık vardı bir güneş ışığı gibi hem yol gösteriyor hem mutlu oluyordum nasılsa birgün o mutluluk gelecekti. Sonra anladım
ki YOKMUŞ ÖYLE Bİ DÜNYA, o umudum bitti. Yanlış olanın ben olduğumu anlafım kendi ütopya mı yaratacağımı sanarken bir nefes alacak gücümün olmadığını gördüm. Şimdi bu şarkı tekrar çıkınca karşıma anladım ki beni bana anlatmış. KANADIM KIRIK BEN NEYLEYİM, YARINIM YIKIK YİNE DERTLİYİM, SONUMU BEN DEĞİL ALLAH YAZAR KAYBOLDUM NERDEYİM. yinede ne allah a nede o insanlara ne bi sitem nede bir öfkem yok onlar hep oldukları gibilerdi sadece olmayanın yaratılmayanın peşinde koşan bendim daha doğrusu benmişim. Masallar peşinde k8şan hülyalar aleminde olan. Bugün onuda anlıyorum, o mutluluk masallarını yazanlar ben gibilermiş. Yaşayamadıklarını hayallerini kapıda dökmüşler ben gibi bir meczup da inanıp tajılmış peşlerine. Yavaş yavaş son demine yaklaşırken söylecek söz kalmadı galiba tıpkı günde bir eser bitirirken üç yıldır bi kitabı bile okuyamayıp her şeye bir sözü varken iki satır yazamadığım gibi. Belkide farkında bile değilim bunlar son hatıranın son cümleleri. youtu.be/F2sZlan3g4o?si=...
ŞÖHRET ateşten gömlek değilmiydi ?
Şöhret hepimizin bildiği fakat bilsek de bize uzak gelen bir kavramdı, çok değil 10 yıl önce. meşhur insan sayısı belliydi.
Onlar hayatın içinde göremediğimiz,
televizyonda filan izlediğimiz insanlardı.
Biraz ütopik ti belki. keşfedilmiş bir türkücünün filmlerde oynamaya kadar varan serüveniydi. çok nadir
Gözlerimi açıyorum, düşüncelerime o kadar dalmışım ki önümde uzanan mavi sonsuzluğun kıyıya vuran seslerini ancak o zaman hatırladım. Karşı kıyıda süren yaşamı izliyorum bir süre, mesafe uzak olsa da dağın eteğindeki yolda giden arabaların farları ve yolun sonunda kendine yer bulmuş kasabadaki tüm ışıklar rahatça seçilebiliyor. Büyük
İncir Kuşu
Adı Soyadı: Fatma Öcal / Kaya – Osman (Keçili) ile Muteber’den olma. D.1925 - Ö.2018
Çevresiyle kıyaslandığında Osman (Güllü) oldukça varlıklı birisidir.
Gökgöz Köyünün Samanlı mevkiinde evi vardır fakat bu ev onun sadece kışlık yurdudur. O, sayısını bilmediği kadar çok olan sığır ve keçilerini otlatmak için, Henis Dağı’nın neresi daha
ÇANAKKALE GEÇİLMEZ EMPERYALİSTLERE MEZAR OLUR ANCAK ..
ALINTI :
Çanakkale Savaşı ve Zaferi,
Tüm Mazlum Milletlerin Emperyalizme Karşı İlk Zaferidir