sinem alpoğuz
@sinealoz
Çok amaçlı, fazla mükemmel, insancıl, sanatsal, tombul ve kahkahamsı… Herbokolog.
gıda mühendisi
lisans
sakarya
samsun, 14 Mart 1986
31 okur puanı
Eylül 2021 tarihinde katıldı
sinem alpoğuz tekrar paylaştı.
"Her karşılaşmanın mutlaka bir sebebi vardır. Karşımıza çıkan her şey mutlaka bir sebepten dolayı çıkar. Bazen bize bir şey öğretir, bazen de biz onlara öğretiriz. Bazen bir ders, bazen bir ceza... Ama hep bir imtihan."
📸 
sinem alpoğuz ⭐
İrem Uzunhasanoğlu 
Uzak Bir Masal
Çocuğu için bir evliliğin içinde kalmaya devam eden ebeveynlerin şunu anlamasını çok isterdim, fiziksel olarak bir yerde durmanın önemine inanırken çocuklarını daha korkunç bir mutsuzluğun içine hapsediyorlar ve onların ileride kendileri gibi mutsuz ilişkiler kurmalarına ve hatta o döngüde sıkışıp kalmalarına yol açıyorlardı.
Sayfa 276 - Doğan KitapKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Çok...
Bu adamı ona canımı emanet edecek kadar çok sevmiştim. İnsan birini neden böyle ölçüsüzce severdi ki?
Sayfa 223 - Doğan KitapKitabı okudu
Kof
İçi çürümüş ama dışını dirayetle ayakta tutmaya çalışan bir ağaca benziyorduk.
Sayfa 195 - Doğan KitapKitabı okudu
Algı
Dünyanın var olduğunu, döndüğünü, yüzde bilmem kaçının sularla kaplı olduğunu bilim insanlarından duyduğumuz ya da kitaplardan şuradan buradan öğrendiğimiz kadarıyla biliriz ama bu her gün düşündüğümüz bir şey değildir. Ta ki ışıklı bir dğnya küresi görene kadar. Plastikten yapılmış o maket küreyi gördüğümüzde neyin içinde olduğumuzu ve gerçekliğin büyüklüğünü algılarız.
Sayfa 194 - Doğan KitapKitabı okudu
İnsan sevdiğini zihninde yaratır, elleriyle şekillendirir, kalbiyle sever. Başkaları size “ Ne buldun şu adamda” der, oysa bir şey bulmanıza gerek yoktur. Neden sevdiğinizi bir türlü bilemediğiniz o adam ya armağanınızdır ya imtihanınız.
Sayfa 161 - Doğan KitapKitabı okudu
Kırılma anları
İnsan içindeyken anlamıyor hayatının kırılma anlarını, kendinş duvardan duvara vuran tutsak bir kuş gibi mücadele ediyor ve hayatla başa çıkmaya çalışıyor. Kafanı suyun üzerinde tutarsan yaşayacaksın ama nasıl tutacaksın? Daha önce karşılaşmadığı bir durumu avuçlarında tutarken nasıl da çaresiz insan. Nasıl da yalnız… Sahi nasıl başa çıkılıyor hayatın seni ortadan ikiye böldüğü anlarla? Nasıl katlanıyor insan yalnızlığına? Karanlığı görmeyi mi öğreniyor insan, yoksa karanlıkta el yordamıyla yürümeyi mi? Boşluğa nasıl alışıyor? Onu doldurarak mı bir diğer canlıyla? Yoksa iyice kırılmak, dökülmek ve paramparça olmak mı gerekiyor yeniden tamamlanmak için?
Sayfa 158 - Doğan KitapKitabı okudu
Yük
Bir insanın ruhuna verebileceği en büyük darbenin, karşı tarafın tüm dengesizliğini yüklenmek olacağını o zamanlar bilmiyordum.
Sayfa 156 - Doğan KitapKitabı okudu
Neden
İnsan ruhunu kırıp döken biri nasıl olup da böylesi eserler inşa edebiliyordu? Peki ben neden kendimi inşa edeni değil de yıkanı seviyordum, bilmiyordum.
Sayfa 118 - Doğan KitapKitabı okudu
Af
Ona göre affetmek ilişkinin olağan döngüsünde olması gerekendi. Evin salonunda top oynayan şımarık bir çocuk gibiydi, vazoyu kırdıktan sonra annesine şirinlik yaparak, ağlayarak kendini affettiren o çocuk büyüyünce kırdığı şeyler daha da büyüyor, maddi zararlar onarılırken manevi hasarlar asla onulmaz yaralara sebep oluyordu. Aşık olan tarafsa kaybetme korkusuyla verdiği her türlü hasara göz yumuyor ve şefkatli bir anne görevi görüyordu.
Sayfa 86 - Doğan KitapKitabı okudu
Bir kitap okudu
296 syf.
·
Puan vermedi
·
4 günde okudu
Saklayan
Bazen insanlar bize sadece görmemiz gerektiği kadarını gösterirler. İnsanın esas mahareti de budur. Sanat bir duygunun özünü saklamaz, örtmez ama insan öyle değildir. İnsan kabahatini ve karanlığını örten, saklayandır.
Sayfa 41 - Doğan KitapKitabı okudu