Kusurların önemi yok diye uzun bir nutuk çektikten sonra, kusursuzu arıyoruz.
Zamanın insafına kalmıştı her şey ve bugüne kadar öğrendiğim tek şey, zamanın benden daha dengesiz olduğuydu.
Ama en kötüsü de, insan büyüdükçe hayal kurmayı bırakıyordu.
Çocukluk, sınırları olmayan büyülü bir krallıktı.
Biliyorum, hiçbir ateş gözüne bu kadar davetkâr görünmüyor ama dikkat et. İçinde olmak uzaktan göründüğü kadar büyüleyici değildir.
"Öyle bir yere geldik ki hiçbir sokağın adı yok."
- Cemal Süreya -
Annem…!
kirpikleri yağmur, gözleri deniz, saçları orman
sesi gönlüme gıda, her kelâmı dua, nefesi derdime derman
dağlarca seven…rengârenk masum düşleri olan…
kar beyazı mukaddes bir gül-dü
şimdi…yakama iliştirdiğim…
siyah-beyaz bir fotoğraftan bakıyor ufka asmış gözlerini
sararmış yaprak gibi düştü toprağın kucağına…öldü
Biraz aşık, biraz yorgunum.
Biraz sen, biraz sensizim..
Aslına bakarsan hiçbir şeyim ben.
Biraz yalan, biraz gerçeğim.