Bazen bilmek, saklı kalmasından daha çok yakmaz mıydı canını? Bu yüzden izin vermez miydin zehrin toprağa akıp, kaybolmasına?
Ama sonra... Çürümez miydi o toprak? Küsmez miydi, hasat zamanı?
Sayfa 90Kitabı okudu
Sen bana hiç gelmedin, ama ben de senden hiç gidemedim. En acısı da ne biliyor musun? Gözümün önünde etimi kemiğimden sıyırdın, yine de vazgeçemedim senden. Ve yine de bilmiyorsun beni. Hiç bilmedin. Belki de hiç bilmeyeceksin.
Sayfa 93 - nilKitabı okudu
"Uzağa uçmasın diye kanatlarını kopardığın kelebek, yüzmeyi öğrenebilir."
Sayfa 113Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
"Kimsesiz bırakılmış anıların elinden geçmişin hayaletleri tutar. Kanatları kırık kelebeğin, son çırpınışlarıdır bunlar."
Sayfa 11Kitabı okudu
“Beni sensiz, onu kimsesiz bıraktılar.” diye mırıldandım.
“Saçlarımın uçları, geçmişimin uçurtmasına düğümlüydü. Ben de geçmişimi makastan geçirdim.”
Sayfa 36Kitabı okudu
Acı, sevgiden beslenir.
Sayfa 9Kitabı okudu
“İnsanın iki türlü yarası olurdu; kalbini kanatanlar ve avuç içlerini kanatanlar.”
Sayfa 377Kitabı okudu
Siyahın karanlığıyla buluştuğu bir gece.
Ve ben o gece, yüreğim ellerimde, ruhumu aya teslim ettim.
Sayfa 168Kitabı okudu
“Uyumak istiyorum.”
Kaçmak istiyorum, demek istemiştim aslında.
Sayfa 136Kitabı okudu