Sevgi Eşiği
İnsanların zamanla sevgi eşiği düşmüyor mu sizce de? Anlatmak istediğim aynı kişiyi sevmek bahsi değil efendim. Şöyle ki; birilerini yirmili yaşlarda sevmekle otuzlu yaşlarda sevmek nüansı. Yirmili yaşlarda daha az yaşanmışlık, daha az kirlenmiş kalp ve saf sevgi vardır. Otuzlu yaşlar ise acının çeşitli tatlarıyla zaman zaman yanmış, zaman zaman
1k ne değildir?
Öncelikle bu iletiyi okumaya başladıysanız sizi tebrik ederim, birisinin içinden gelen hisleri okumak üzeresiniz ama iletiyi okuyup bitirdiğiniz zaman bu sizi hiç ama hiç bilgi katmayacaktır. Sadece kişisel hislerimdir :D
Küçüklüğümden beri kitap okurum ama her gün kitap okumazdım. Mesela derdim "canım kitap okumak istiyor." diye
Merhaba Arkadaşlar ❤️ Geçen karşıma bir ileti çıktı. (Zaten son zamanlarda üstü kapalı gönderim iletileriyle fazla karşılaşıyorum.) İki kişi yanlış anlaşılma yüzünden birbirleriyle çok ağır tartışıyordu. Herkesin kendi düşüncelerini ifade etme hakkına sahip olduğu aşikar. Ancak birisinin hakkında düşüncelerimizi paylaşırken, genel bir yaklaşım yerine doğrudan kişiye yazmak, iletişimi daha doğru ve etkili hale getirebilir. Sizce de bu şekilde daha açık ve doğru bir iletişim kurmak daha uygun olmaz mı? 🙂
Burada birçok arkadaşımız var, kimisi yüz yüze gördüğümüz tanıdıklarımız, çoğu da burada tanıdığımız ve severek takip ettiğimiz kişiler. İçlerinde kendi üzerine alınan insanlar da olabilir, çünkü sonuçta hepimiz insanız ve olumsuz düşüncelere daha yatkınız. Ancak birileriyle sorun yaşadığımızda, doğrudan kişiyle iletişime geçip konuşarak çözmek daha doğru değil mi? Zaten bencil ve kötü niyetli bir insan ne yaparsak yapalım dikkate almayacaktır bizi. Bu yüzden hayatımızda hiçbir değeri olmayan kişiler için, başkalarında kendimize karşı kırgınlık yaratmak yerine, doğrudan kişiyle iletişime geçip konuşarak sorunları çözmek daha yapıcı bir yaklaşım olabilir, sizce de öyle değil mi? 🙂
Sevgiler ❤️
Şükrü Erbaş’ın “İçimde bir çocuk, yalınayak koşuyor yaşlılığa doğru, binlerce kez yenilmiş umut ölülerini çiğneyerek.” dizelerine,
“Sahi yaşlılık, derin bir iç çekiş,
yanılmış bir çocukluk olmasın Ömür Hanım?” dizesini ekliyorum. Ve sonra “Çocukluk güzün dökülen yapraklar gibi” diyen Sezai Karakoç dizesinde başımı göğe kaldırıp Edip Cansever ile yeniden umuda sarılıyorum “Gökyüzü gibi bir şey bu çocukluk
Hiçbir yere gitmiyor.”
Sizce de öyle değil mi?
Neden şeriat gelmeli?
Eselamûaleykûm 🤚
Öncelikle Şeriat bilindiği üzere şuan İranda uygulandığı gibi bir yönetim şekli değildir!
Şeriat, Allah'ın Müslümanlar'a halkı ve ülkeyi yönetim sistemi için uygulamalarını emrettiği kanunlardır.
Sevgili peygamberimiz ﷺ bize nasıl yürüyeceğimizi, nasıl konuşacağımızı, insanlara karşı nasıl davranacağımızı öğretmişken
Cemal Süreya
Senin çelme taktığın yerden başlıyorum hayata. Varsın yara içinde kalsın dizlerim; yüreğim kadar acımaz nasıl olsa.
Şems-i Tebrizi
Düzenim bozulur,
Hayatımın altı üstüne gelir diye endişe etme.