Bazen bir çocuk, bazen köpek, bazen de bir ağaçla konuşuyorum. Sorsanıza niçin? Niçin sizinle konuşmuyorum, sormayacak mısınız? Çünkü vaktiniz yok sizin durup kendinizi dinlemeye bile. (MEVLANA İDRİS / Şizofreni Risalesi)
Zeynep kalbimi açtım sana kalbimi gör diye. Bekliyorum..
Sen bana eğildikçe, anlamsızlıkla aramdaki mesafe azalıyor. Çünkü yeryüzünde bir insan bir insana içtenlikle yaklaştığında, ikisinin de değişmesi kaçınılmaz.
Bazı yağmurları, bazı şarkıları, bazı insanları uyuyarak geçirmek çok yazık.
Ben aramak değil, bulunmak istemiştim.
Ama kimse sormadı.
Gidebilirsin sevgili dostum. Bütün hikâyelerin
değişmez sonu budur. Çünkü...
Çünkü herkes gitti.
Çünkü herkes gider.
Ben buradayım, içimde!