Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Muhammed'in cennetinde üç saat yaşamış bir Allah kulu için uykuya ne lüzum var?
311 syf.
9/10 puan verdi
·
Beğendi
·
5 günde okudu
Bir kutlu kurtuluş mücadelesinin fersah fersah ötesinde kalmış ve bu mücadeleye düşmanın kendisi kadar karşı çıkmış, avcının acımasız pençelerini şefkatli bir el bellemiş aciz bir topluluk. Ve bu topluluğun bütün o bayağılığını ve çirkinliğini, amansız bir sevdanın boyunduruğu altında her zerresiyle hisseden bir esir. Bir ömürden daha uzun süren o dört tutsak senenin sonunda, acıları ve esareti şanlı yürüyüşüyle ezip geçen anadolunun ta kendisi.
Sodom ve Gomore
Sodom ve GomoreYakup Kadri Karaosmanoğlu · İletişim Yayınları · 20154,840 okunma
Reklam
Büyük felaketler gibi büyük saadetlere de güç inanılır ve güç alışılır. Sevincin fazlası bir çeşit ıstıraptır.
Sayfa 270Kitabı okudu
"Bir defa affeden âşık artık durmadan affetmeye mahkûmdur"
"Unutmak için kaçıyorum" "Nerede unutulur? Nasıl unutulur? Onun yüzü dünyanın neresine gidilse yine görünen bu ayın eşidir"
Sayfa 33 - NecdetKitabı okudu
Zira, ruhlarımız çok kere bize haber vermeksizin kendi kendiliğinden olgunlaşmasını bilir.
Sayfa 190Kitabı okudu
Reklam
Aşk her şeyden evvel hissî bir alışkanlıktır. Gözlerimiz belli bir güzelin yüzüne alışır; muhayyelemiz belli bir hava içinde sarılı kalır; kalbimiz yalnız bir sesin, bir ismin tiryakisi olur ve işte, bunu değiştirmek zorunluğu başgösterince insan kendisini çırılçıplak soyulup evinden sokağa atılmış kimsesiz, avare yaşamaya mahkûm olmuş hisseder.
Aşk vardır ki tutkununu insanüstüne kadar yükseltir! Aşk vardır ki esirini şuursuzluğun ve hayvanlığın son basamaklarına kadar indirir.
Sayfa 132Kitabı okudu
Aşk her şeyden evvel hissi bir alışkanlıktır. Gözlerimiz belli bir güzelin yüzüne alışır; muhayyelemiz belli bir hava içinde sarılı kalır; kalbimiz yalnız bir sesin, bir ismin tiryakisi olur ve işte, bunu değiştirmek zorunluluğu baş gösterince insan kendisini çırılçıplak soyulup evinden sokağa atılmış kimsesiz, avare yaşamaya mahkum olmuş hisseder.
Aşk her şeyden evvel hissi bir alışkanlıktır. Gözlerimiz belli bir güzelin yüzüne alışır; muhayyelerimiz belli bir hava içinde sarılı kalır; kalbimiz yalnız bir sesin, bir ismin tiryakisi olur ve işte, bunu değiştirmek zorunluluğu başgösterince insan kendisini çırılçıplak soyulup evinden sokağa atılmış, kimsesiz âvâre yaşamaya mahkûm olmuş hisseder.
Sayfa 39 - BİLGİ YAYINEVİKitabı okudu
Reklam
Bu bulutlar nereye gidiyor? Ben de onlara katılsam, dedi; ruhumun bu bozgun gecesinde bana sizden başka kim yoldaşlık edebilir?
Sayfa 34 - BİLGİ YAYINEVİ / NecdetKitabı okudu
"İnsan bekleyiş içindeyken, arzuladığı şeyin yokluğundan ötürü o kadar ızdırap çeker ki, bir başka mevcudiyete tahammül edemez..."
"E, ne zabt kaldı, ne rapt kaldı. Söz ayağa düştü. İşte anarşi denilen şey budur."
"Acaba ben öldüm de ruhum başka bir yıldıza mı geçti?"
Geri199
1.500 öğeden 1.486 ile 1.500 arasındakiler gösteriliyor.