İlk olarak ordunun desteğini alacağından kesinlikle emin olmak zorundaydı. 2 Şubat 1924’te Kâzım Karabekir, İsmet Paşa ile Milli Müdafaa Vekili Kâzım’ın (Özalp), İzmir’deki askeri tatbikatı izlemeye gittiklerini öğrenince şaşkınlığa uğradı. Genelkurmay Başkanı Fevzi de (Çakmak) onlara katılacağından, o da gitmeye karar verdi. Mustafa Kemal
Sayfalar: 467-468-469-470-471-472Kitabı okudu
Beren ile Luthien öyküsü
“Size Tinuviel’in öyküsünü anlatacağım,” dedi Yolgezer, “kısaca, çünkü bu sonu bilinmeyen uzun bir öyküdür ve artık Elrond’dan başka bu öyküyü eskiden anlatıldığı gibi, doğru dürüst hatırlayan kimse kalmadı. Bütün Orta Dünya öyküleri gibi güzel ama acık bir öyküdür, yine de içinizi açabilir.” Bir süre sessiz kaldı; sonra konuşmaya değil, yavaş
Reklam
Bütün eski emeller gözünde soldu birden Bir hiç olmak isterdi, ve her şey oldu birden …
Rivayetdi ne zaman sâhi oldu Bildim bilemedim sâhi nasıl soldu
Epub
Artık aldırmıyorum söylenen hiçbir söze Hatta binilen trenlerin Hangi kente ve nasıl gideceğine bile Yıllar boyu hep aynı yılgın sesler Soldu dediler Öldü dediler Bitti dediler Her şeyi dediler ya demesi ne Yaşayan kimdi bütün bu yangınları Söylemediler Gözlerine düşmüş gözlerimi bile göremediler
-Sen Gittin Ya Güzelim- Şiiri (Cemile Düzgün)
(Defalarca okunmalık dizeler...Kalem ne denli yakışmış kağıda) Aldırma ağlamışsam, ardından için için, Sorma ufkumu saran, ahlar ve vahlar niçin, Her güneşin batışı, ağır bir kâbus oldu. Sen gittin ya güzelim, o açan güller soldu... Tüm hevesim sendeymiş, gittin, onlar da gitti, İçimde sevgiymişsin, kalmadı hepsi bitti. İsyanlar öyle derin, inan çekilmez oldu. Şu kocaman dünyanın, dört yanı birden soldu... Yaralı serçe gibi, şimdi dallardan indim. Hatır-gönül soran yok, yalnızlığıma sindim. Acımasız hüzünler beşle çarpılır oldu, O güzel gözlerinde, aşkın ziyâsı soldu... Koynumda bıraktığın hasreti gör, büyüdü. Senli anılarımı kor alevler bürüdü. Hele başak saçlarım gümüş vitrini oldu. Sen gittin ya güzelim, günüm, güneşim soldu...
Sayfa 33 - Ay YayınlarıKitabı okudu
Reklam
Artık aldırmıyorum söylenen hiçbir söze Hatta binilen trenlerin Hangi kente ve nasıl gideceğine bile Yıllar boyu hep aynı yılgın sesler Soldu dediler Öldü dediler Bitti dediler Her şeyi dediler ya demesi ne Yaşayan kimdi bütün bu yangınları Söylemediler Gözlerine düşmüş gözlerimi bile göremediler
Derken, Neş'e sararıp soldu ve yoruldu; çünkü benim kalbimden başka hiçbir kalp onun güzelliğini görmedi, benim dudaklarımdan başka hiçbir dudak onun dudaklarını öpmedi. Sonunda, Neş'e yalnızlıktan öldü.
'İnsanlıktan emekli Coşkun Ermiş'in sesi Tarih öğretmeniydi, Ahmet Cemal Lisesi Bütün eski emeller gözünde soldu birden Bir hiç olmak isterdi ve her şey oldu birden'
Sayfa 49
Nihayet yıprandı,soldu,delik deşik oldu ve kayboldu, tıpkı anıların solup kaybolduğu gibi...
Sayfa 27 - IndigoKitabı okudu
472 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.