Ölgün Doğa
Bir anıyı bir şehre bağlayan
Hat üzerinde
Kendine kıvrılmış, kendine kurumuş
Yapraklar iyileşmez.
Ömür boş yere çıkılan bir yolculuğu anlatır
Yanlış bir yere uğramaktır sonbahar
Hışırdayan rüzgârdır
Yaprak hışırdamaz
En sevdiğim mevsime geldik.
Yapraklar sararacak.
Sonbahar, hüzündür;
Hüzün ise, ben demektir.
Özdemir Asaf
Ve yine geldi sonbahar,
Yağmurun toprakta bıraktığı o mis kokusu,
İnsanların evlerine kapandığı o vakit geldi..
Yaprakların ağaçtan küsüp ayrıldığı o vakit,
Gökyüzünün mavisini örttüğü,
Yıldızların kendini sakladığı o vakit, sonbahar geldi..
Bu gidişle sonbahar kendini kışın kollarına bırakacak..
Her yer beyazlara bürünecek.
Peki ya bacalardan çıkan duman ah o duman maziyi hatırlatacak sana taa çocukluğunu,
Etrafını sarıp sarmaladığın o sobanın eşsiz alevi...
Ve o kadar şey kalır ki hatırında yarım kalır içindeki her şey bir boşluk öyle bir boşluk ki tamamlayamazsın kırk yıl geçse bile üstünden, her şey yarım kalır tamamladım desen bile hep yarım hep yarım...
~دوران~
♤Sonbahar hüzün mevsimi derler.
Evet hüznü içinde taşır, ama..
♤ Ağaçların döktükleri yapraklar
Tekrar dirilecekleri mevsimin müjdesini ve umudunu taşır..🍀.
♤youtu.be/cEvMjjrRJAo?si=...
Selvi Boylum Al Yazmalım
Mutluluk bu muydu?
Mutluluk neydi ben bilmezdim.
O vardı bir zamanlar, onu sevmiştim.
Sevgi o muydu?
Sevgi neydi?
Coşkun akan dere, sonbahar rüzgarıyla ürperen yapraklar, cama vurup dağılan yağmur damlaları, bir yürek çarpıntısı... Sonunda coşkun akan dere durulur, yapraklar kurur, dökülür, yağmur diner, güneş çıkardı...
Sevgi neydi?
Sevgi sahip çıkan dost, sıcak insan eli, insan emeğiydi.
Sevgi iyilikti, dostlukdu, sevgi emekti...
..oysa ben akşam olmuşum
yapraklarım dökülüyor
usul usul
adım sonbahar🍂
Attila İlhan