Terapi hikâyesi adı altında geçen, bilinçaltı terapi yöntemiyle hazırlanan bu kitapta Emre adında sosyal fobisi olan çocuğu ve bunun utangaçlık denilerek geçiştirilmesini anlatıyor Adem Güneş.
Sosyal fobi dediğimiz şey, bir kişinin sosyal çevre içerisinde kendini rahat hissetmemesidir. Ki insan yaradılış gereği suni, yapay ortamlarda kendini rahat hissetmez. Yani, insanların gerçek kimlikleri ile bulunmadığı ortamlar genellikle çok rahatsız edicidir. Bu durumdan rahatsızlık duyan bir çocuğun hislerini utangaçlık diyerek geçiştirmek elbette doğru olmayacaktır. Sosyal fobinin sebepleri farklı olabilmektedir. Emre'nin sosyal fobiye yakalanma sebebi ise annesidir. Çünkü kendisi sürekli dedikodu yapmaktadır ve dedikodu yapılan evlerdeki çocukların sosyal fobiye yakalanmaları an meselesidir. Pedagojinin temel yasalarından biri şudur: "Çocuk dünyayı annesinin üzerinden tanır." Bu durumda sorunu çocukta görerek onun üstüne daha çok gitmek sorunu büyütmekten başka işe yaramayacaktır. Anne önce kendini onarmalı, ardından bir uzman yardımıyla çocuk ile iş birliği içerisinde olarak üstesinden gelmeye çalışmalıdır.
Açıkçası kitabı çok akıcı ve hoş buldum. Hikâyelerle terapinin olayı anlaşılır kılmadaki önemini daha iyi anladım ve bu alanda daha fazla çaba sarf edilmesi gerektiğini düşünüyorum.