Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

ilkbahar

Dünyanın kendi başına anlamsız olabileceğini düşündü.
Sayfa 117
Reklam
Buna rağmen insan her şeyin üstesinden gelebiliyordu. Yaşam, hala günleri birbirine eklemek için kendince bir yol buluyordu.
Sayfa 86
Başlamaktan korktuğumuz bir etkinliği küçük adımlara bölüp ardından sağlanan ilerlemeleri dengeleyerek pek çok sıkıntılı sürecin altından kalkabiliriz.
Sayfa 186

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Öfke, büyük tehlikelerin varlığında ortaya çıkan bir duygudur. Yanlış bir alarm sonucu ortaya çıktığını mantıksal olarak anlasak bile, kaybolması zaman alır.
Sayfa 158
Reklam
Peter aşıktı! Ve aşık olduğu kişi Clarissa değildi.
Sayfa 61
...Ancak insan aşık olunca hiçbir şey tuhaf gelmiyordu (bunun aşktan başka bir açıklaması yoktu), başkalarına bütünüyle kayıtsız oluyordunuz.
Sayfa 48
...Zamanın kendisinden korkuyordu.
Sayfa 41
Rezia dantel yakasını ya da yeni şapkasını takardı ve Septimus bunu fark etmezdi bile. Rezia'sız da gayet mutluydu. Halbuki Septimus olmadığında, Rezia'yı hiçbir şey mutlu edemezdi! Hiçbir şey! Septimus bencildi. Gerçi tüm erkekler öyleydi...
Sayfa 32
Sevmek insanı yalnızlaştırıyor diye düşündü.
Sayfa 32
Reklam
Tuhaf bir şekilde görünmez olduğunu hissediyordu.
Sayfa 16
Ah, keşke hayatını bir kez daha yaşayabilseydi!
Sayfa 16
Aslında korkudan değil, onu nelerin beklediğini bilememenin kavurucu ateşinden titriyordu.
Mutlu olup olmadığını kimse bilmiyordu, belki kendi bile bilmiyordu...
"To live, for me, Jane, is to stand on a crater-crust which may crack and spue fire any day."
Sayfa 216 - pdf
5,2bin öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.