Her zerresi bizimmiş gibi sahiplik duygu ve iradesiyle yaşadığımız bu kainatın bir zerresini bile feda edemezken bütününü birden bırakıp da gitmek, insanın kendi gücü ile başaramayacağı bir imtihandır.
Unutmak denilen o müthiş hem de kurtarıcı musibet, daha yaşarken hayat yolunda adım adım öldüğümüzü göstermiyor mu? Her şey bir hiçe doğru götürüyor sanki.