"Tanrı'ya, onu bana bağışlaması için dua edemiyorum; ama yine de o sanki bana aitmiş gibi geliyor. Tanrı'ya, onu bana vermesi için dua edemiyorum; çünkü o bir başkasına ait. Acılar içinde kuruntuya dalıyorum; düşündüklerimi kağıda dökmeye kalkışsam bir karşıtlıklar ilahisi çıkar ortaya"
"Bazen aklım almıyor; onu yalnızca ben, hem de öylesine içten, öylesine dolu dolu severken, ondan başka hiçbir şey görmez, bilmezken, ondan başka hiçbir varlığım yokken, nasıl olur da onu bir başkası da sever, sevebilir?"
"...Ama, işte hayal kurmaya başladığında, öyle şeyler düşünürsün ki -birden Çin prensiyle evlenmiş bulursun kendini- Ama sonuçta bazen iyidir hayal kurmak! * Özellikle de insanın düşünmeden duramadığı bir şeyler varsa.