Kendimizi görmek ya da başkalarına gerçekte ne olduğumuzu göstermek çok fazla acı vereceği için yüzümüze toplumsal bir maske geçiriyoruz.
Yalan söylediğimizi bildiğimiz kimi zamanlar da kendimizi yaralarımızın acısına karşı korumak için yalanı aklayıp bağışlıyoruz.
Duygusal yaralarını savunmak amacıyla ve yaralanmaktan korktukları için insanlar zihinlerinde son derece ince işlenmiş bir şey yaratıyor. Büyük bir yadsıma sistemi bu Geliştirdiğimiz bu sistemle kusursuz birer yalancıya dönüşüyoruz. Öylesine yalan söyler oluyoruz ki bunu kendimize karşı da yapmaya, hatta kendi yalanlarımıza inanmaya başlıyoruz. Yalan söylemekte olduğumuzu fark etmiyoruz.
Okur Takip Önerileri
Zihinsel olarak bütün insanlar aynı hastalığın pençesindedir. Hatta bir adım ileri gidip dünyanın bir akıl hastanesi olduğunu bile söyleyebiliriz.
Gerçekliğinizin bütünü, inandığınız her şey sizin kendi yarattıklarınız.
Başkalarıyla karşılaştığımızda hemen kafamızda ait oldukları sınıflara yerleştiriyor, yaşamlarımızda rol veriyoruz onlara.
Kendimiz için yarattığımız pek çok kişiliği de içine alan bütün bir kalabalık yaratıyoruz. Sonra da belli durumlarda takınacağımız maskeyi kusursuz bir hale getiriyoruz. Rolümüzü sahneleyip oynamanın, olduğumuza inandığımız şeyi canlandırmanın ustaları haline geliyoruz.
Sayfa 17
Üstat herkesin içinde yaşar. Açlık çeken birisine yiyecek, susayana su verdiğinde, üşüyeni sarıp sarmaladığında sevgini sunduğun Üstattır.
Sayfa 15
Aynı yöne doğru adımlar atmaya devam etmek bizi daireler çizerek koşmaktan daha çabuk ilerletir. İşin sırrı kararlı bir şekilde dümdüz yürüyebilmekte.
Sayfa 9
Sevgi yalnızca bir amaca ulaştığınızda hak edeceğiniz bir şey değil.
Sayfa 6
En açık, en rahatlatıcı hayat derslerinin çoğunun en kötü zamanlarımızda öğreniyor olmamız tuhaf bir çelişki.
...eve döndüğünde her şeyi eskisi gibi bulursa, aradan geçen zamanı da daha kolay unutabilir.
Sayfa 98
Birisi deniz yolculuğun en iyisi olduğunu söylüyor ama sonra sürekli gemi kazalarının olduğu ve sıklıkla dümenciyi aksi yöne çeken ani fırtınaların çıktığı denize yolculuk yapılmaması gerektiğini de ekliyorsa, o kişinin deniz yolculuğunu övse bile benim yelken açmamı engellediğini düşünürüm.
Sadece kendini düşünen birinin kıymetsiz bir zihni var demektir.
Bir insanın başkasına verebileceği bir şeye önceden sahip olması gerekir.